ONLARLA BERABER OLANLAR BEDBAHT OLMAZLAR

Resûlullâh Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular ki:
“Allâhü Teâlâ'nın yollarda dolaşıp, zikredenleri araştıran melekleri vardır. Allâhü Teâlâ'yı zikreden bir topluluk bulduklarında ‘Aradığınıza gelin.' diye birbirlerini çağırırlar. Onları kanatlarıyla kuşatarak dünyâ semâsına kadar doldururlar. Allâhü Teâlâ onları -daha iyi bildiği halde- meleklere sorar:
‘Kullarım ne diyorlar?' Onlar,
‘Seni tesbih ediyorlar, sana tekbir okuyorlar, sana tahmîd okuyorlar, sana ta'zim ediyorlar.' der. Allâhü Teâlâ,
‘Onlar beni gördüler mi?'
‘Hayır yâ Rabbi, vallâhi görmediler.’
‘Ya görselerdi ne yaparlardı?'
‘Eğer seni görselerdi, daha çok ibâdet ederler, daha çok ta'zim, tahmid ve tesbihde bulunurlardı.' derler. Allâhü Teâlâ buyurur:
‘Onlar benden ne istiyorlar?' Melekler
‘Senden cenneti istiyorlar?'
‘‘Peki, onlar cenneti gördüler mi?'
‘Hayır yâ Rabbi, vallâhi görmediler.'
‘Ya görselerdi ne yaparlardı?'
‘Eğer görselerdi, cennete karşı daha çok hırslı olurlar, ona daha çok rağbet ederler, onu daha çok isterlerdi' derler. Allâhü Teâlâ buyurur:
‘Onlar neden sığınıyorlar?'
‘Cehennemden sığınıyorlar.' derler.
‘Onu gördüler mi?'
‘Hayır yâ Rabbi, vallâhi görmediler.'
‘Ya görselerdi ne yaparlardı?'
‘Eğer görselerdi, ondan (günahlardan) daha çok kaçarlar (Allah'tan) daha çok korkarlardı.' derler. Bunun üzerine Allâhü Teâlâ: ‘Sizi şâhit kılıyorum, onları affettim.' buyurur.
“Onlardan bir melek der ki: Onların arasında, onlardan olmayan falan kul da var. O başka bir ihtiyâcı için uğramıştı, (aralarına) oturuverdi. ”Allâhü Teâlâ, ‘Onu da affettim. Onlar öyle bir topluluk ki, onlarla oturanlar, şakî (bedbaht) olmazlar.' buyurdu. (Sahîh-i Buhâri)

selam ve dua ile..