Altay Tufan Efsanesi





Türk mitolojisinde, tufan ile ilgili örnekler Altay Türkleri’nin efsanelerinde yaþamaktadýr. Altay Türkleri’nde, tufan efsanesinin bir kaç söyleyiþi vardýr. Aþaðýda bu söyleyiþlerden birine yer verilmiþtir. Aþaðýda yer alan ve U. Harva Holmberg tarafýndan nakledilen Altay Tufan Efsanesi, Ýslam ve Hýristiyan dünyasýnýn Nuh Tufaný anlatýlarýna oldukça benzemektedir.
Altay Tufan Efsanesi, özetle þöyledir:
Sel bütün yeri kapladýðýnda, Tengiz (=Deniz) yerin üzerinde efendi idi. Tengiz’in yönetimi altýnda Nama adýnda iyi bir erkek yaþardý. Nama’nýn Sozun Uul, Sar Uul ve Balýk adlarýnda üç oðlu vardý.
Ülgen (Tanrý), Nama’ya bir kerep (=tahta sandýk) yapmasýný buyurdu.
Nama, sandýðýn yapýlmasý iþini üç oðluna býraktý. Oðullarý, kerepi bir dað üzerinde yaptýlar. Kerep yapýldýktan sonra Nama, onu her biri ****en kulaç olan sekiz halatla köþelerinden yere baðlamalarýný söyledi. Böylece su ****en kulaç yükseldiðinde durum anlaþýlacaktý. Bundan sonra Nama, ailesi ile çeþitli hayvanlarý, kuþlarý alarak kerepe girdi.

Yeryüzünü sisler kapladý. Dünya korkunç bir karanlýða gömüldü. Yerin altýndan, ýrmaklardan, denizlerden sular fýþkýrdý. Gökten saðanaklar boþandý. Yedi gün sonra yere baðlanan halatlar koptu, kerep yüzmeðe baþladý; suyun ****en kulaç yükseldiði anlaþýldý. Yedi gün daha geçti. Nama en büyük oðluna kerepin penceresini açmasýný, çevreye bakmasýný söyledi. Sozun Uul bütün yönlere baktý. Sonra þöyle dedi:
“Her þey sularýn altýna batmýþ. Yalnýzca daðlarýn doruklarý görünüyor.”
Daha sonra Nama da baktý. O da “Gökyüzü ile sular dýþýnda bir nesne görünmüyor” dedi.
Kerep sonunda sekiz daðýn birbirine yaklaþtýðý yerde durdu. Çomoday ve Tuluttu daðlarýnda karaya oturdu. Nama pencereyi açtý, kuzgunu serbest býraktý. Kuzgun geri dönmedi. Ýkinci gün kargayý gönderdi, üçüncü gün saksaðaný gönderdi. Hiçbiri geri gelmedi. Dördüncü gün bir güvercin gönderdi. Güvercin, gagasýnda bir ince dalla geri döndü. Nama bu kuþtan, öteki kuþlarýn niçin geri gelmediðini öðrendi. Onlar sýrasýyla geyik, köpek ve at leþi yemek üzere gittikleri yerde kalmýþlardý. Nama bunu duyunca öfkelendi.
“Onlar þimdi ne yapýyorsa, dünyanýn sonuna deðin onu yapmaða devam etsinler” dedi.
Efsanenin devamýnda Nama yaþlandýðý zaman, kurtardýðý canlýlarý öldürmesi için kendisini kýþkýrtan karýsýný öldürür. Oðlu Sozun Uul’u yanýna alarak cennete (göðe) çýkar. Daha sonra orada beþ yýldýzlý bir yýldýz kümesine dönüþür. Holmberg’in düþüncesine göre, tufan kahramanlarý, Yayýk Han’a dönüþmüþtür. Yayýk Han, Altay Türkleri’ne göre, insanlarý koruyan ve yaþam veren bir ruhtur. Ayrýca insanlarla Ülgen (Tanrý) arasýnda elçilik yapar.

selam ve dua ile..