ÇOBANLA BÜLBÜL

Çoban kaval çaldı,sordu bülbüle:
Sürülerin hani,ovan nerede?
Bülbül sordu,boynu bükük bir güle:
Şarkılarım hani,yavrum nerede?

Ağla çoban ağla.Ovan kalmadı.
Göz yaşı dök bülbül,yuvan kalmadı.

Çoban dedi:Ülkeler hep gitse de,
Kopmaz bende Anadolu Ülkesi,
Bülbül dedi düşman Hased etse de
İstanbul da şakıyacak Türk sesi

Çalış çoban,kurtar öz yurdunu.
Şairlerden topla,bülbül bir ordu.

Çoban dedi:Edirne den ta Vana
Erzuruma kadar benim mülklerim.
Bülbül dedi:İzmir,Maraş,Adana,
İskenderun,Kerkük en saf Türklerim

Sarıl çoban,Sarıl.Mülkü bırakma.
Yad elinde,bülbül,Türkü bırakma.

Çoban dedi: Sürülerin hep kaçsa
Benim sürüm var, kaçmaz, adı Türk ili.
Bülbül dedi: Şarkı ölsün, yok tasa;
Türkülerim yaşar söyler halk dili.

Yalvar çoban,yalvar.İlin kurtulsun.
Dile haktan,bülbül,dilin kurtulsun.


Ziya Gökalp


selam ve dua ile..