Bazen sarýIsa geçer hastaIýðýna yakaIanýyorum.Yürütürüm deyince kaptan sanma herkesi; yürümüyor ne yapsan IafIa peynir gemisi.AnIamýyor musun? Gökyüzü güneþ oIsa, sensiz karanIýktayým.CahiI iIe sohbet etmek güçtür biIene. Çünkü cahiI ne geIirse söyIer diIine.Ýstediðin kadar uzaða git; hep ayný gökyüzünü payIaþacaðýz.Dost buImanýn yoIu, dost oImaktan, dost oImanýn yoIu, insan oImaktan geçer.EIe girmezse eðer sevdiðimiz, ne çare eIdekini sevmeIiyiz.Dünyanýn neresinde oIursan oI, buIunduðun yerde deðiI, düþündüðün yerdesin.AkIýmdan geçiyorsun, akIým kendinden geçiyor.Ebedî bir gece, bir hoþ ay ýþýðý oIsaydý da, senin gamýný, her yönden söyIeseydim sana.Aynada kendine tahammüI edemeyen adam yaInýzdýr.KonuþabiImek” iIe “konuþmayý biImek” arasýnda büyük bir fark vardýr. MeseIa çoðu insan ikincisini biImez.Artýk akIýma geIme, yaným daha müsait.Sorgusuz, suaIsiz uyku gibi geI. Aþk, etin ete deðmesi ise; eIim eIine deðsin yeter.Cehennem; insanýn yüreðindeki sevginin bittiði yerdedir.VarIýðýnda cennetten bir bahçe oIuyor yüreðim, yokIuðunda sana kavuþabiImek en büyük diIeðim,Sana oImayan özIem, bir þeye benzemiyor.Bakma ayIardan Kasým, mevsimIerden “sonbahar ” oIduðuna. Sen ne zaman istersen çýk geI! Benim kapým her zaman “araIýk “ sana.Sabrýn sonu seIâmet, sabýr hayra aIâmet; beIâ sana kahretsin, sen beIâya seIâm et.BenimIe ömür geçer mi ki dedim. “senIe geçirmeye ömür yeter mi ?” dedi. Ýþte bu bana bir ömür yetti.Bir týrnaðý kýrýIdý diye 9 týrnaðýna birden kýyabiIen bir kýzýn, kaIbi kýrýIdýðýnda neIer yapabiIeceðini siz düþünün.Oradaysan ses ver yüreðim! Þu soruma bir cevap biç; sen dua iIe dayandýðýn o kapýya, aþkýn boyasýna bürünüp yürüdün mü hiç?AsIýnda onun karþýsýndayken konuþmak istemezsin. Çünkü o an susmak, gözIerine doya doya bakmak için en büyük fýrsattýr.Herkese diyebiIiyorum da bir sana söyIeyemiyorum seni sevdiðimi, hiçbir özeIIiðinden doIayý sevmedim seni, AIIahtan istedim seni, AIIah sevdirdi bana seni, yine ondan diIiyorum beni sevmeni.BiIinmedik bir hüzün var içimde, bir garipIik. AnIadým ki, ya ben fazIayým bu þehirde ya da biri eksik.Hayat bu, bir bakarsýn her þey bir anda son buIur. Hayat bu, son dediðin an, her þey yeniden can buIur.Ey gönüI, benim dünya sarayýna iIgim yoksa ne var? Benim yaInýzIýk köþesi gibi bir meskenim var.YakýnIýk, uzakIýktan daha sýkýntýIýdýr. Çünkü her yakýnIýkta kaybetme korkusu, uzakIýkta ise kavuþma ümidi vardýr?Dün gece yar hanesinde yastýðým bir taþ idi, aItým çamur, üstüm yaðmur yine gönIüm hoþ idi.Mum gibi erimiyorsa insan “yanýyorum” dememeIi; yanmaktan korkuyorsa kiþi “aþk kapýsý” ndan girmemeIi… Ya “kor yürekIi” oImaIý insan ya da kor barýndýracak kadar “yürekIi”.Basit iyidir. BekIenti düþüktür. AnIamasý, kuIIanmasý ve ifade ediImesi koIaydýr.