Ey oðulcuðum!
Sabaha kavuþtuðun zaman nefsine akþamdan bahsetme. Akþama kavuþtuðun zaman da sabahtan söz etme.
Zira sabahtan akþama, akþamdan da sabaha çýkýp çýkmayacaðýný bilmiyorsun.
Dün, içinde senin lehine ve aleyhine dair mevcut olan þahitlerle birlikte geçip gitmiþtir. Bir daha da geri gelmez. Yarýna ise eriþip eriþmeyeceðini bilmiyorsun.
Sen bugünün çocuðusun, içinde bulunduðun anýn çocuðusun. Bundan dolayý içinde bulunduðun aný en iyi þekilde deðerlendirmeye bak..
Kaynak: Fethu’r-Rabbânî, syf. 508 / Abdülkadir Geylani (k.s)

selam ve dua ile..