4.2.3. fdisk kullanımı

Sabit diskinizde Linux bolümü yaratmak için "fdisk" programının Linux sürümünü kullanaca[ız. Root olarak bağlandıktan sonra şu komutu kullanın.

fdisk <sürücü>

Burada <sürücü>* Linux bölümünü yaratmak istediğiniz sürücünün adıdır.
Sabit sürücü adları şunlardır:

* /dev/hda Birinci IDE sürücüsü

* /dev/hdb İkinci IDE sürücüsü

* /dev/sda Birinci SCSI sürücüsü

* /dev/sdb İkinci SCSI sürücüsü

Örneğin birinci SCSI sürücüsünde Linux bölümü yaratmak istiyorsanız şu
komutu kullanın.

fdisk /dev/sda

Eğer "fdisk" 'i herhangi bir seçenekle beraber kullanmışsaanız "fdisk /dev/hda" yazmış sayılırsınız.

Linux bölümünü sisteminizdeki ikinci sürücüde yaratmak istiyorsanız fdiski çalıştırırken seçenek olarak sadece* IDE sürücüler için /dev/hdb* SCSI sürücüler için de /dev/sdb belirtin.

Linux bölümlerinizin hepsi aynı sürücü üzerinde olmak zorunda değildir. Örneğin kök dosyasistemi (filesystem) bölümünü /dev/hda üzerinde* takas (swap) bölümünü de /dev/hdb üzerinde yaratmak isteyebilirsiniz. Bunu gerçekleştirmek için fdisk'i her bir sürücü için birer defa çalıştırmanız yeterli olacaktır.

Fdisk'in kulanımı gayet kolaydır. "p" komutu sabit diskinizin şu andaki bölümlenme tablosunu gösterir. "n" komutu yeni bir bölüm yaratır ve "d" komutu da bir bölümü siler.

Linux'ta bölümler ait oldukları sürücünün adı taban olarak adlandırılmıştır. Örneğin /dev/hda sürücüsündeki ilk bölüm /dev/hda1* ikinci bölüm /dev/hda2 gibi. Eğer herhangi bir mantıksal bölümünüz varsa onlar da /dev/hda5'ten başlayarak /dev/hda6* /dev/hda7 gibi artarak adlandırılmıştır.

NOT: Linux dışındaki işletim sistemlerinin bölümlerini Linux'un fdisk sürümünü kullanarak yaratmamalı veya silmemelisiniz. Yani MS-DOS sistemine ait bölümlerı Linux'un fdisk sürümüyle yaratmamalı veya silmemelisiniz; bunun yerine MS-DOS'un FDISK sürümünü kullanmalısınız. Eğer MS-DOS bölümünü Linux'un fdisk sürümüyle yaratmaya çalışırsanız* küçük bir ihtimalle de olsa MS-DOS bu bölümü tanımayabilir ya da sistem açılmayabilir.

Fdisk'in kullanımına bir örnek verelim. 61693 blok kullanarak yarattığımız tek bir MS-DOS bölümü var ve diskin geri kalanı Linux için boş durmakta. (Linux altında bir blok 1024 bayttır. Dolayısıyla 61693 bayt 61 megabayt civarındadır). Biri takas bölümüne* diğeri ise kök dosyasistemi'ne ait olmak üzere iki Linux bölümü yaratacağız.

İlk olarak şu andaki bölümlenme tablosunu görmek için "p" komutunu kullanacağız. Görülebileceği üzere /dev/hda1'de (/dev/hda daki ilk bölüm) 61693 blokluk bir DOS bölümü.

----------------------------------------------------------------------
Command (m for help): p
Disk /dev/hda: 16 heads* 38 sectors* 683 cylinders
Units = cylinders of 608 * 512 bytes

Device Boot Begin Start End Blocks Id System
/dev/hda1 * 1 1 203 61693 6 DOS 16-bit >=32M

Command (m for help):
----------------------------------------------------------------------

Bu adımdan sonra yeni bir bölüm yaratmak için "n" komutunu kullanacağız.
Linux kök bölümü 80 megabayt boyutunda olacak.

----------------------------------------------------------------------
Command (m for help): n
Command action
e extended
p primary partition (1-4)
p
----------------------------------------------------------------------

Burada bize genişletilmiş mi yoksa birincil bir bölüm mü yaratacağımız soruldu. Bir çok durumda eğer ki dört bölümden fazla kullanmayacaksanız birincil bölüm kullanmak isteyeceksiniz. Daha fazla bilgi için yukarıdaki "tekrar bölümlendirme" konusuna bakınız.

----------------------------------------------------------------------
Partition number (1-4): 2
First cylinder (204-683): 204
Last cylinder or +size or +sizeM or +sizeK (204-683): +80M
----------------------------------------------------------------------

İlk silindir bir önceki bölümün bittiği yerden sonra başlamalıdır. Bu durumda* /dev/hda1 203'üncü silindirde bitti. Dolayısıyla yeni bölümümüz 204'üncü silindirden başlamalıdır.

Görülebileceği gibi eğer "+80M" yazım şekli kulanılırsa* bu 80 megabaytlık bir bölümü simgeler. Benzer biçimde "+80K" da 80 kilobaytlık bir bir bölümü ve "+80" de 80 baytlık bir bölümü simgeleyecektir.

----------------------------------------------------------------------
Warning: Linux cannot currently use 33090 sectors of this partition
----------------------------------------------------------------------

Eğer bu uyarıyı görürseniz* gözardı edebilirsiniz. Bu uyarının nedeni eski Linux dosyasistemlerinin 64 megabaytla sınırlı olmasıdır. Ancak yani dosyasistemlerinde bu yoktur. Dört terabayt genisliginde bölüm yaratmak olanaklıdır.

Bundan sonra /dev/hda3'te 10 megabaytlık bir değiş-tokuş bölümü yaratacağız.

----------------------------------------------------------------------
Command (m for help): n
Command action
e geni
p primary partition (1-4)
p

Partition number (1-4): 3
First cylinder (474-683): 474
Last cylinder or +size or +sizeM or +sizeK (474-683): +10M
----------------------------------------------------------------------

Bölümlenme tablosunu tekrar görüntüleyelim. Bu bilgileri* özellikle her bölümün genişliğini bir yere kaydetmeyi unutmayın. Bu bilgilere daha sonra ihtiyacınız olacak.

----------------------------------------------------------------------
Command (m for help): p
Disk /dev/hda: 16 heads* 38 sectors* 683 cylinders
Units = cylinders of 608 * 512 bytes

Device Boot Begin Start End Blocks Id System
/dev/hda1 * 1 1 203 61693 6 DOS 16-bit >=32M
/dev/hda2 204 204 473 82080 83 Linux native
/dev/hda3 474 474 507 10336 83 Linux native
----------------------------------------------------------------------

Dikkat ederseniz takas için ayırdığımız yerde "Linux native" yazmakta. Bu bölümün tipini "Linux swap" yapacağız ve bu sayede kurma programı da bu bölümü doğru tanımış olacak. Bunu gerçekleştirmek içinfdiskin "t" komutunu kullanacağız.

----------------------------------------------------------------------
Command (m for help): t
Partition number (1-4): 3
Hex code (type L to list codes): 82
----------------------------------------------------------------------

Eğer kod tiplerini listelemek için "L" komutunu kullanırsanız* göreceksiniz ki 82 Linux takas bölümünün kodudur.

Değişiklikleri kaydedip fdiskten çıkmak için "w" komutunu kullanın. Değişiklikleri KAYDETMEDEN fdiski terketmek için de "q" komutunu kullanın.

Fdiskten çıktıktan sonra değişikliklerin etkin hale geçmesi için sistem sizden* sistemi baştan yüklemenizi isteyebilir. Ancak genelde fdiski kullandıktan sonra sistemi baştan yüklemeye hiç gerek yoktur çünkü "Slackware" dağıtımındaki fdisk sürümü değişiklikleri sistem tekrar yüklenmeden etkin hale geçirecek kadar akıllıdır.

4.3 Takas bölümünün hazırlanması

4Mb veya daha az ana hafızanız varsa* fdisk yardımıyla takas bölümü ayırın
ve kurulumdan önce aktif hale getirin. Eğer 4Mb'dan fazla ana hafızası olan bir bilgisayar üzerinde çalışıyorsanız takas bölümünü sadece ayırın* formatlama ve aktif hale getirme işlemlerine gerek yoktur. Kurulum esnasında 'out of memory' hatası ile karşılaşırsanız bir takas bölümünü aktif hale getirip tekrar aşlamalısınız.

Bir takas bölümünü oluşturmak için aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz:

# mkswap -c <bölüm> <boyut>

Yukarıda "bölüm"* herhangi bir disk bölümünü (örneğin /dev/hda3)* "boyut"
ise sözkonusu disk bölümünün blok cinsinden büyüklüğüdür. Örneğin* /dev/hda3 disk bölümü üzerinde 10336 blokluk bir takas alanı bırakmak
için*

# mkswap -c /dev/hda3 10336

yazılır. -c seçeneği yardımıyla disk üzerindeki bozuk blokların tespiti ve bir daha kullanılmamak üzere işaretlenmesi mümkün olur. Disk bölümü üzerinde takas işlemini başlatmak için şu komut kullanılır:

# swapon <bölüm>

Örnek olarak* takas alanımız /dev/hda3 bölümü üzerinde ise *

# swapon /dev/hda3

yazılır. Şu andan itibaren 10Mb büyüklüğünde ek takas hafızamız vardır.

4.4 Yazılımın yüklenmesi

Slackware dağıtımının yükleme işi gayet kolaydır. Setup komutu yardımıyla
linux yüklemek için tüm işlemler yapılabilir.

fdisk (gerekiyorsa mkswap ve fdisk) komutlarının ardından şu komutu ekrana
yazın :

# setup

Bu andan itibaren ekrana renkli bir menü gelecek . Ok tuşları yardımıyla
menüdeki sırayı takip edebilirsiniz.

1. Addswap : fdisk ile ayırdığınız takas bölümünü uygun şekilde formatlar ve bu bölümü kullanıma açar. Setup yazılımı hangi disk bölümünün takas bölümü olarak kullanıldığını otomatik olarak bulacaktır. Daha sonra (eğer
daha önce formatlamamışsanız) sözkonusu alanı formatlayacak ve bu takas
alanını sistem belleğine ekleyecektir.

2. Source : Bu menü linux dağıtımının nerede aranması gerektiğini
belirler. Burada birden çok seçim karşınız çıkacaktır. Disketten kuracaksanız* hangi disket sürücü kullanacağınız sorulacaktır. Sabit disk üzerinden kurmayı planlıyorsanız* linux dağıtımının hangi disk bölümünde olduğunu yazmalısınız. CDROM yardımıyla kurulum esnasında* dağıtıcı firmanın verdiği dokümanlardan yararlanın.

3. Target : LINUX'un hangi bölüme yükleneceğini belirler. Bu menüye
girildiği zaman LINUX'un disk formatına (ext2) sahip tüm disk bölümleri
gösterilecek ve içlerinden hangisine LINUX kurulması isteneceği sorulacaktır. Bu aşamadan sonra o disk bölümü* kullanıcı isterse formatlanacaktır. Burada iki format seceneği vardır. Bu seçeneklerin ikincisinde disk önce hatalar için tarancak daha sonra formatlanacaktır. Eğer LINUX disk formatında başka bölümler varsa bu bölümlerin kullanılmasının istenip istenmediği sorulacaktır. Bu sayede diskhiyerarşisinin herhangi bir kısmını bu ek disk bölümleri üzerine kurmak mümkündür. Son olarak LINUX tarafından desteklenen başka disk bölümleri varsa (Örneğin DOS) bu bölümlere LINUX altından erişim yapılmasının
istenip istenmediği sorulacak ve bu bölümler için hiyerarşi içerisinde bir dizin atanması istenecektir.

4. Disksets : Yukarıdaki seçenekleri girdikten sonra sırada yüklemeniz
gereken disket serileri vardır. Setup* ne tür bir kurulum metodu izleyeceğinizi sorar. Eğer profesyonel bir kullanıcı değilseniz 'normal' metodu seçin.

Sistem* her disk serisini tarayacak ve yazılımı kuracaktır. Her paket için ekranda bir pencere açılacak ve paket hakkında bilgi verilecektir. Sistem için gerekli tüm paketler kurulacak ve gerekli olmayanlar için kullanıcıdan onay istenecektir.

Kurulum esnasında oluşabilecek hata mesajlarına karşın uyanık olun. En çok karşılaşacağınız hata mesajı 'device full' mesajı olup sabit diskte yer kalmadığını belirtir. Bu gibi durumlarda setup komutundan çıkın (control-c yardımıyla) ve daha az paket seçerek kuruluma tekrar başlayın. Diğer bir seçenek te fdisk yardımıyla sabit disk bölümlerinizi tekrar yapılandırmak.

4.5 Kurulum Sonrası

Herşey yolunda gittiyse* bilgisayar sizden 'standart açılış disketi' yaratmak için izin isteyecektir. Bununla yeni linuxunuzu açabileceksiniz. Açılış disketini oluşturabilmek için temiz yüksek yoğunluklu MS-DOS formatlı bir diskete ihtiyacınız vardır. Bilgisayar istediği zaman disketi sürücüye yerleştirin ve bir tuşa basın.

Ardından bilgisayar sabit diske LILO (linux yükleyici) kurmak isteyecektir. LILO* linux sisteminizi ve diğer işletim sistemlerini sabit disk üzerinden açmanızı sağlar. Bunun için menüdeki seçenekleri takip edin.

Eğer "OS/2 Boot Manager" (OS/2 sistemi ile gelen önyükleyici) kullanıyorsanız * LILO bu önyükleyici ile uyumlu çalışmak üzere yeniden yapılandırılabilir. Böylece OS/2 yükleyici üzerinden linux çalıştırabilirsiniz.

LILO kurmadan önce her türlü güvenlik önleminizi alın. LILO'nun çalışmadığı durumlarda MS-DOS* linux veya diğer sistemlerini disketten disketten açabilmek için mutlaka açılış disketleri yaratın. Böylece LILO hata verip sistem açılmazsa disketi kullanarak hatayı düzeltme şansınız olacaktır.

Bu adımdan sonra modem* fare ve diğer bazı konfigürasyonlar yapılacaktır.

4.6 Sistemin yeniden yüklenmesi

Makinayı kapatın ve LILO kurmuşsanız LILO üzerinden* yoksa disket üzerinden sistemi açın. Herşey yolunda giderse sisteme root olarak girin. Artık bir Linux'unuz var!

Sistemi LILO kullanarak açıyorsanız* makinanın açılması sırasında shift veya control tuşlarına basılı tutun. Burada bir açılış istemiyle karşılaşacaksınız. Tab tuşuna basarak hangi işletim sistemiyle (MS-DOS* linux vs) devam edeceğinize karar verebilirsiniz.

Sistemin açıldıktan ve root olarak girdikten sonra ilk yapmanız gereken işlem kendinize bir kullanıcı hesabı açmanız. Bunun için 'adduser' komutu kullanılır:

# adduser

Adding a new user. The username should not exceed 8 characters in length* or you may run into problems later.

Enter login name for new account (^C to quit): gorkem

Editing information for new user [gorkem]

Full Name: Gorkem Cetin
GID [100]: 100
Group 'users'* GID 100
First unused uid is 511

UID [511]: 511

Home Directory [/home/gorkem]: /home/gorkem

Shell [/bin/bash]: /bin/bash

Password [yeni-sifre]:

Information for new user [gorkem]:
Home directory: [/home/gorkem] Shell: [/bin/bash]
uid: [511] gid: [100]

Is this correct? [y/N]: y

Adding login [gorkem] and making directory [/home/gorkem]

Adding the files from the /etc/skel directory:
./.less -> /home/gorkem/./.less
./.lessrc -> /home/gorkem/./.lessrc
./.bash_logout -> /home/gorkem/./.bash_logout

Yeni kullanıcı hesabı açmak için kullanılan 'adduser' komutu * kullanıcı ismi* isim ve soyad* GID (grup kimliği)* UID (kullanıcı kimliği) gibi birtakım sorular soracaktır. Bu konularda deneyimli değilseniz* UNIX sistem yönetimi hakkında bir kitap edinin.

Şimdi yeni hesabınızla sisteme girebilirsiniz. Alt F1 'den Alt F8 'e kadar olan tuşlarla birden çok ekranda (sanal ekranlar) aynı anda çalışabilirsiniz. Yeni hesapların ve root kullanıcısının şifresi 'passwd' komutu yardımıyla eğiştirilebilir.

Açılış esnasında makinanızın ismi /etc/rc.d/rc.M dosyasında belirlenir. Bu dosyayı uygun şekilde değiştirerek makinanızın ismini de yeniden tanımlayabilirsiniz. Makinanızın ilk ismi 'darkstar' olacaktır. Eğer TCP/IP ağ üzerinde çalışıyorsanız* /etc/HOSTNAME dosyasının içeriğini değiştirerek makina ismi de değiştirilebilir.

Bunların dışında konfigürasyon gerektiren birçok durum vardır. Bunlar için
NET-2-NASIL dosyasını iyice okumanızı öneririm.

5. LILO konfigürasyonu

Eğer linux ve OS/2 ile birlikte aynı disk üzerinde çalışmayacaksanız* LILO'yu öncelikli yükleyici olarak diskinizdeki diğer işletim sistemlerinin açılışında rahatlıkla kullanabilirsiniz. OS/2'nin kendine özgü önyükleyicisi olduğundan birincil önyükleyici olarak bunu kullanın* LILO'yu ise linux açmak için çalıştırın.

Slackware LILO kurulum işlemi* bazı özel durumlar için yetersiz kalmaktadır. Bu gibi durumlarda dosyanın el yardımıyla konfigürasyonu gereklidir.

LILO'yu değiştirmek için /etc/lilo.conf dosyası üzerinde değişiklikler yapmalısınız. Aşağıda bir LILO konfigürasyon örneği görülüyor. Burada linux bölümü /dev/hda2 'de * MS-DOS bölümü ise /dev/hdb1'de (ikinci sabit diskin ilk bölümü) bulunuyor.

# LILO* /dev/hda üzerinde kurulacak.
boot = /dev/hda

# Linux yüklemek için
image = /vmlinuz # Çekirdeğin diskteki ismi /vmlinuzl
abel = linux # Buna "linux" ismini ver. (açılış anında
# ekranda "linux" yazısı görnür)
root = /dev/hda2 # Kök dosya sistemi olarak /dev/hda2 kullan.
vga = ask # VGA ekran modu için kullanıcıdan komut bekle.
append = "aha152x=0x340*11*7*1" # SCSI denetleyici için bunu ekleyin

# MS-DOS yüklemek için
other = /dev/hdb1 # MS-DOS bölümü
abel = msdos # "msdos" ismini ver.
table = /dev/hdb # ikinci sürücü için bölümlendirme tablosu

Yukarıda bir örneği görülen /etc/lilo.conf dosyasında gerekli değişiklik veya düzeltmeleri yaptıktan sonra /sbin/lilo dosyasını root olarak çalıştırın. Bu komut LILO önyükleyicisini sabit diske kuracaktır. Bundan sonra her yeni çekirdek derlemenin ardından dosyada uygun değişiklikleri yapıp aynı komutu çalıştırmalısınız.

Şimdi sistemi sabit disten tekrar açabilirsiniz. LILO* /etc/lilo.conf dosyasındaki ilk işletim sistemini yükleyecektir. Başka bir sistemle açmak için önyükleme menüsünü ekrana getirmelisiniz. Bunun için makina açılırken shift veya kontrol tuşlarına basın. Ekrana bir açılış istemcisi gelecektir:

Boot :

Burada ya açılmasını istediğiniz işletim sisteminin ismini yazın (ilk kurulum sırasında MS-DOS veya linux)* ya da tab tuşuna basarak listeyi ekrana getirin.

OS/2 kullanabilmek için linux önyükleyicisini ikincil kullanmanız gerekecektir. Linux'u OS/2 önyükleyicisinden açmalısınız. Bunu yapmak için linux sabit disk bölümünü OS/2 fdisk kullanarak yaratın. Ardından sözkonusu bölümü FAT veya HPFS olarak formatlayın ki OS/2 tanıyabilsin.

Bundan sonra LILO'yu linux dosya sisteminin olduğu bölüme kurun. (yukarıdaki örnekte /dev/hda2). /etc/lilo.conf dosyasının linux için kullanılan satırlarının son durumu şu şekilde olacaktır:

boot = /dev/hda2

image = /vmlinuz
label = linux
root = /dev/hda2

/sbin/lilo dosyasının çalıştırılmasının ardından OS/2 önyükleyicisine linux bölümünü tanıtın. Benzer yordamları* sorun çıkaran işletim sistemleri için de kullanabilirsiniz.

6. Son söz

Diğer NASIL dokümanlarına uygulanan tescil haklarının tamamı bu dosya için de geçerlidir