ÞEYH EDEBALÝ’ NÝN OSMAN BEY’ E ÖÐÜTLERÝ
Osmanlý devletinin kuruluþ yýllarýnda yaþayan büyük Ýslam alimi Þeyh Edebalin’ in doðum tarihi belli deðil, 1326 yýlýnda Bilecikte vefat etti. Edebali, kendi parasýyla kurduðu dergahýnda fakirlere ikramlarda bulundu. Zaman zaman Osman Bey de bu dergahta misafir olarak kaldý. O, bir gece rüyasýnda, þeyhin göðsünden bir ay doðup, kendi göðsüne girdiðini sonra buradan bir büyük aðaç bitip dallarý dünyayý kapladýðýný, onun altýndan birçok nehirler aktýðýný, insanlarýn bundan yararlandýðýný gördü, sabah olunca da bu rüyasýný Edebali’ye anlattý. O da; “Sen Bey olacaksýn, kýzým Mal Hatun’la evleneceksin. Benden çýkýp sana giren nur budur. Senin temiz neslinden bir çok sultanlar gelecek, uzun süre saltanat sürüp bir çok devlete hükmedecek” dedi ve Osman beyi tebrik etti sora da ona öðüt olarak;

“Oðul! Ýnsanlar vardýr, þafak vaktinde doðarlar, akþam ezanýnda ölürler. Avun oðlum avun. Güçlüsün, kuvvetlisin, akýllýsýn, kelamlýsýn. Ama bunlarý nerede ve nasýl kullanacaðýný bilmezsen, sabah rüzgarýnda savrulur gidersin. Öfken ve nefsin bir olup aklýný yener. Daima sabýrlý, sebatlý ve iradene sahip olasýn. Dünya senin gördüðün gibi büyük deðildir. Bütün fethedilmemiþ gizemler, bilinmeyen, görülmeyenler, senin erdemlerinle gün ýþýðýna çýkacaktýr.
Oðul! Ananý, ataný say, bereket büyüklerle beraberdir. Bu dünyada inancýný kaybedersen, yeþilken çorak olur, çöllere dönersin. Açýk sözlü ol. Her sözü üstüne alma. Gördün, söyleme, bildin bilme. Sevildiðin yere sýk gidip gelme, kalkar muhabbetin, itibar olmaz
Oðul!. Üç kiþiye acý: Cahiller arasýndaki alime, zenginken fakir düþene, hatýrlý iken itibarýný kaybedene. Unutma ki! Yüksekte yer tutanlar, aþaðýdakiler kadar emniyette deðildir. Haklý olduðunda mücadeleden korkma. Bilesin ki, atýn iyisine doru, yiðidin iyisine deli derler.”der.