Sultan Alparslan’ýn Malazgirt’teki Nutku

Cuma namazýndan sonra Sultan Alparslan, ordusuna þöyle hitap etti: -Kumandanlarým, askerlerim! Biz ne kadar az olursak olalým, onlar ne kadar çok olursa olsunlar, daha fazla bekleyemeyiz. Bütün Müslümanlarýn minberlerde bizim için dua ettiði þu saatlerde kendimi düþman üzerine atmak istiyorum. Ya muzaffer olur gayeme ulaþýrým, ya þehit olur cennete girerim. Büyük bir inançla söylenen bu heyecanlý sözlere askerler hep bir aðýzdan: -Ey Yüce Sultan! Her zaman senin emrinde ve seninle olacaðýz, nereye gidersen oraya gideceðiz, diye haykýrdýlar. Sultanýn üzerinde beyaz bir elbise vardý. Düþmana hücum etmeden önce son söz olarak askerlerine þunlarý söyledi: -Ýþte þehitlik kefenim, savaþ meydanýnda ölürsem beni bu elbise ile gömersiniz. Bundan sonra Türk ordusu hücuma geçti. Cuma günü öðleden sonra baþlayan savaþ akþam üzeri sona erdi. Tarihin en büyük meydan savaþlarýndan biri olan Malazgirt Savaþý Türk ordusunun kesin galibiyeti ile sonuçlandý. Büyük komutan Alparslan’ýn üstün savaþ taktiði ve Türk askerinin cesaret ve kahramanlýðý sayesinde elli dört bin kiþilik Türk ordusu, kendisinden kat kat fazla olan Bizans ordusunu birkaç saat içinde kesin bir yenilgiye uðratmýþ ve büyük bir zafer kazanmýþtý. Bu savaþta Bizans imparatoru Romen Diojen de esir alýnmýþtý. Ýmparator, savaþýn galibi Büyük Türk hakaný Alparslan’ýn huzuruna çýkarýldý. Alparslan imparatora çok iyi davrandý. Sultan Alparslan, imparator Diojene: -Zaferi sen kazansaydýn bana ne yapardýn?, diye sordu. Diojen: -Bir fýrýn hazýrlatýp sana çok kötü davranacaktým, diye cevap verdi. Esir imparator, bu sözleri ile eline fýrsat geçseydi ne kadar acýmasýz hareket edeceðini söylemekten çekinmemiþti. Buna karþý bu büyük zaferin muzaffer komutaný Sultan Alparslan, Diojen’i affetti ve yanýna muhafýzlar vererek onu memleketine gönderdi. Alparslan bu davranýþý ile insanlýða çok önemli bir ahlak dersi vermiþ, Türk milletinin sahip olduðu üstün özellikleri göstermiþtir.

selam ve dua ile..