Hüzünlü Mısralar...

[kalkanyumruk]

Ey Kalbim!!!
Kuyularda mı kaldın, ''Yusuf'' gelir üzülme.
Ateşlere mi daldın ''İbrahim'' gelir üzülme.
Dalgalar mı boğuyor ''Yunus'' bulur üzülme.
Güneş yakmaya mı başladı ''Şems'' gelir üzülme....
Yaraların mı çoğaldı ''Eyyüp'' gelir üzülme.
Bütün kapılar mı kapandı;
Bir kapıyı kapatan bin tane açar üzülme!!!

[kalkanyumruk]

İstersin ki çabuk geçsin fırtınalı sonbahar, ayaza durmasın kışlar.
Dedim ya, sen dört mevsim hesabını yaparsın yaşarken duygularını.
Ama bilmelisin herkes buralı değil.

Bilmelisin, güneş görmeyen yurtlar var.
Olmaz gönül, olmaz öyle…

Yükün ağır bilmekteyim,
Baharı yaşamayanlarla kış nasıl geçer; onu da bilmekteyim.
Ama şunu da bilmekteyim ki, sabredebildiğin ölçüde yaşarsın.
Eminim ki, hayat sabra denktir.
Ve sabır, tahammülün bittiği yerde filizlenir…

[kalkanyumruk]

Kendime vehmettiklerimdi nefsimin arzuları
Ve kendimi görmeyi arzu ettiğim yerlerdi,
İmalarım kadar gizli ve karanlıktı isyanım.
Bir dilsizden daha dilsizdi ifadelerim,
Tarzımın çaldığı kapı, gün ışığı gibi aydınlık aslında.
Karanlığa bel bağlamış gözlerimdi bu aydınlıkta kararan,
Ve sırtını dönen ışığa, nefsimin kölesi bedenim…

[kalkanyumruk]

Hadi gel ağlayalım bu gece, gözlerimize şimşeklerin çaktığı yerden.
Gözlerimiz yuvalarını terkedene kadar ağlayalım,
Ta ki ruhumuz sıyrılıp gidene dek, hakiki vatanına.
Ve sabaha gebe gecenin sancılarını sırtlanalım,
Sabahın ilk ışıklarıyla umut duygularını tadalım.
Geceden de karanlık kalbimizi, bu fırsattan istifade,
Şimşeklerin elini vurduğu yerde dövelim.
Çarpılalım ve yanalım, kömür karasına boyanalım da aklanalım…

Ve sen, ben ağlarken korkma, Acısız huzura erildiğini gördün mü hiç.
Hiç tavında dövülmemiş demir gördünmü, şekline kavuşmuş.
Ve sen de bilirsin kapkara midyelerin içinde saklıdır inciler…

[kalkanyumruk]

Ve dörtte üçü su olduğundan mı?
Vücudumuz okyanuslar gibi Ay'ın cazibesinin etkisindedir…
Bu yüzden mi içimiz gel-git halindedir?
Sular ve gökler arasında yapayalnızım.

Sudan sebeplerle yitiririz su gibi aziz şeyleri çoğu zaman.
Sular durulduğunda aydınlanır anlamlar,
Ama sular durulmaz dalgalanmadan...

[kalkanyumruk]

Ruhum ayazda, karda kaldı
Rahmetinle sar, kucakla beni
Kalbim derde düştü, acıda kaldı
Muhabbetine sar, sarmala beni
Sevdiklerim gitti, geride kaldı
Yakınlığınla sar, sakla beni
Günahım çoğaldı, elimde kaldı
Gufranınla sar, akla beni…

[kalkanyumruk]

Gönül Sultanım!!!
Sizi görmeden geçen günlerimi anlatsam,
dünyanın kâtiplerinin kalemi yetmez.
Özleminiz öyle ok gibi işlemiş ki içime.
En iyi hekimler gelse iyileştiremez.
Ağrımı dindirecek ilacı arasalar,
Zümrüdü Anka’nın kanatları yetmez.
Size olan muhabbet özlemim öyle derinlerdeki,
defineciler yıllarını verseler, ömürleri yetmez.
Dil dönmez bazen, kalem işler.
Göz görmez bazen, gönül işler.
İşte öyle özlem doluyum size.
Dilimin döndüğü, kalbimin bildiği,
kalemimin işlediği kadarıyla özlemim mukaddes size…

[kalkanyumruk]

Ey can!
Heyelana uğramış hasret vadisinde
Kurumaya yüz tutmuş garip bir daldın.
Doğmayan güneşe, yağmayan yağmurlara aldandın.
Dönüşü olmayan ummanlara daldın...

[kalkanyumruk]

Duygular çoğu zaman alır ***ürür maziye
hayalimiz yalancı şimşekler arasında gezinirken
bulutlanan gözlerimize çarpan hüzün rüzgârı
sevda ateşinin sisleri arasından gönlümüze yaş damlatır…