dünde kalmıştır yarınlar
ve bir nefes daha çekeriz çiğerimize..
nihayet bekleriz o durakta otobüsün kalkış saatini...
tüketmişiz bize ayrılan zamanı artık gitme vakti gelmiştir
ağlamak boş,
üzülmek boş
sızlamak boş.
tükettin bize ayrılan zamanı çünkü dünde bıraktık yarınlarımızı,
çünkü erteledik ve yaşamadık doyasıya yaşamak istediklerimizi
hep yarınları düşündük
bugünü yaşamadan gidiyoruz …