|
Bilgilendirme : Bu konu 3776 gün önce baþlatýldý . Konu baþlangýnç tarihi güncel deðilse Konu güncelliðini yitirmiþ yada bu konu ile ilgili son cevap yazýlmýþ olabilir. Eðer yazýnýz doðrudan bu konu ile ilgili deðil ise yeni bir konu baþlatmanýzý tavsiye ederiz....
Ey Kalbim!!! Kuyularda mý kaldýn, ''Yusuf'' gelir üzülme. Ateþlere mi daldýn ''Ýbrahim'' gelir üzülme. Dalgalar mý boðuyor ''Yunus'' bulur üzülme. Güneþ yakmaya mý baþladý ''Þems'' gelir üzülme.... Yaralarýn mý çoðaldý ''Eyyüp'' gelir üzülme. Bütün kapýlar mý kapandý; Bir kapýyý kapatan bin tane açar üzülme!!!
Bu konu 195219 kez görüntülendi 198 yorum aldý ...
Hüzünlü Mýsralar...
Ey Kalbim!!!
Kuyularda mý kaldýn, ''Yusuf'' gelir üzülme.
Ateþlere mi daldýn ''Ýbrahim'' gelir üzülme.
Dalgalar mý boðuyor ''Yunus'' bulur üzülme.
Güneþ yakmaya mý baþladý ''Þems'' gelir üzülme....
Yaralarýn mý çoðaldý ''Eyyüp'' gelir üzülme.
Bütün kapýlar mý kapandý;
Bir kapýyý kapatan bin tane açar üzülme!!!
Çýkmaz sokaklar insanýn dünyasýnda da vardýr.
Ýçimizdeki iniþler yokuþlar coðrafyadan da çoktur.
Cevapsýz kalan sorular çýkmaz sokaktýr.
Dermansýz sanýlan dertler çýkmaz sokaktýr.
Hâlbuki insan yol mühendisi gibi olmalýdýr.
Mühendisin karþýsýna bataklýk çýkarsa etrafýný dolaþýr.
Daða çýkarsa tünel açar.
Yoluna devam eder…
Yol bitti diyen kendi ulaþýmýný durdurur.
Hayatýmýz her yönüyle herkesin içinde olduðu bir sahnedir.
Hadi þimdi muhabbet kapýlarýný açýnýz.
Dikenler de sever,
Hem de hiçbir zaman kavuþamayacaklarý bir güzele
Gül dikenle bir hoþtur…
Dikenler de aðlar
Gülüne uzanan ellere akýtýr gözyaþlarýný,
Her damla kýzýl kan dikeni gül eyler…
Diken gülün bekçisidir,
Kapý kuludur her an sevgilisinin
Korur sevdiceðini yalancý âþýklardan
Gül kendine âþýk olaný ancak solup da baþýný bedenine düþürünce görür,
Mevla’m her kula gönül denen bir gül vermiþtir,
Ona diken olarak aklý vermiþtir,
Nefis denen yalancý sevgili
her an kalbimizde bahar esintileri estirmeye çalýþmakta
Gel gör ki çoðu zaman nefsin dikeninin heveslerini kanatmaktadýr,
Gönül denen gülse hep kendinden bilmekte,
Ve daha da kibirlenmektedir,
Ne zaman ki günahlar gönül gülünü soldurmaya baþlar
O zaman ah ben ne yaptým der de boynunu büktüðünde,
Aklý yetiþir gönlün imdadýna,
Tövbe suyu ile yýkan,
Muhabbet güneþinde yan,
Dua ile yeþer,
Aþk ile kök sal,
Maneviyat ile baþýný kaldýr,
Zikir ile sallan der,
Aklýmýzý gönlümüzün kapýsýnda bekçi yapmadýkça
Nefis belasý gezinecektir bir bülbül edasýyla
Her daim gönlümüzün semalarýn da…
Aðlama garantisi olmayan
Ve acýnýn tavan yapmadýðý hiçbir aþkta
kendime yer bulamadým ben!
Bir günde kaybettiðini,
Bir ömür beklemekmiþ aþk...
Yine ruhumda isimsiz gölgelerin ayak sesleri...
Ýçimden koparýp atamadýðým belki de atmak istemediðim
Aslýnda kendilerini de tanýmadýðým kimseler...
Karamsarlýk, hüzün, yalnýzlýk, mutsuzluk, piþmanlýk...
Yok, yine tanýmlayamýyor hiçbir kelime benim bu hallerimi...
Zaman geçse mi geçmese mi onu bile bilmiyorum…
Bir bilinmeze doðru akýp gidiyorum, elimde deðil...
Aklým mý susmuþ yoksa ben mi aklýmý duymuyorum...
Bilmiyorum ki iþte…
Ben hiçbir þey bilmiyorum...
Yine Hüzün Kuyularýna Ýp Salýyorum...
Kana Kana Ýçip, Bir Damlasýný Dahi Savurmuyorum...
Doldurup Doldurup Çekmekten Yorulmadý Kollarým...
Her Defasýnda Bir Gayret Geliyor...
Bir Aþk Doðuyor O Sancýlarla...
Yine Hüzün Oluyor Merhem, Kendi Açtýðý Yaralara...
Nedendir Bilinmez Bitmiyor Bu Kuyuda Su...
Yaz Kýþ Her Dem Dolu....
Sebebi Belki de Dur Duraksýz Akan...
Bir Türlü Durmak Bilmeyen Gözyaþlarým...
Sorarsan Þikayetim Varmý?
Neden Olsun ki?
Hüzün Soframa Konuk...
Aþýma Tuz...
Tatlýma Þerbet...
Hayat Hep Bir Yolculuktu Benim Ýçin...
Hep Bir Yerlere Gidecek Gibi Durdum...
Ama Bir Yerlere Gidemedim…
Hep Uzaklarý Düþündüm...
Hep Uzaklarý Düþledim...
Ýnsanýn Olmadýðý Kýyýlarý…
Ne Kaldýðým Yerlere Baðlanabildim,
Ne de gidebildim Düþlediðim Yerlere…
...
Herkesi Sevdim Sýðdýrdým da Þu Ufacýk Yüreðime de,
Bir Ben Bir Yere Sýðamadým…
Bir Yanýmda Özlemler Taþtý Sel Sel...
Bir Yanýmý Acýlar Kapladý Derya Deniz...
Bir Yaným Hep Kýþ Kaldý Üþüdüm…
Ne Ben Kendimi Anlatabildim,
Ne de Baþkalarý Anlayabildi Beni...
Yüreðimde ki Hüzün Sönen Yýldýzlar Gibi
Hep Gözlerime Geri Döndü…
Suskunum Ey Hayat Suskunum...
Gecelerime Yaðmurlar Damladý,
Islandý Duygularým, Üþüdüm,
Yaðmur Oldum Kendime...
Hangi Bahara Tutunduysam Alýp ***ürdü Umutlarýmý Kýþ...
Kar Yaðdý Kaldýrýmlarýma, Üþüyorum Hayat...
Yalnýzlýk Kocaman Bir Dað Olup Büyüdü Gözlerimde...
Bir Dost Gülücüðünde Saklý Kaldý...
Bütün Sevinçlerimi Alýp ***ürdü Zaman...
Bir Bahar sabahý…
Güneþle güne uyanýrken
Kararmýþ duygular kuþatýr çevremi,
Umut inatla yüreðimi aydýnlatmak için mücadele ederken,
Pes etmeye meyilli yüreðim buruk, kýrýk ve dökük...
Ve aðaçlar suya hasretse bugün,
Ve ayakkabýlar sýkýyorsa ruhumu,
Ve kediler umarsýzca geçiyorsa yanýmdan,
Þekerin tadý, leblebinin tozu, aðacýn dalý kalmadýysa bugün
Çocukluðumun kahramanlarý ölmüþse birer birer,
Ve deli gibi kederliysem þu gün, þu dakika, þu an
Hepsi seni özlediðim içindir...
Hepsi seni özlediðim için inan...!
Þu an 1 kullanýcý var. (0 üye ve 1 konuk)
Yetkileriniz
Alýntý