Hüzünlü Mısralar...

[kalkanyumruk]

Ey Kalbim!!!
Kuyularda mı kaldın, ''Yusuf'' gelir üzülme.
Ateşlere mi daldın ''İbrahim'' gelir üzülme.
Dalgalar mı boğuyor ''Yunus'' bulur üzülme.
Güneş yakmaya mı başladı ''Şems'' gelir üzülme....
Yaraların mı çoğaldı ''Eyyüp'' gelir üzülme.
Bütün kapılar mı kapandı;
Bir kapıyı kapatan bin tane açar üzülme!!!

[kalkanyumruk]

Şimdi...Ben
Eski bir yaraya yatırırken adını boylu boyunca,
Sen alıştır kendini kara toprağa!
Kör bir kahraman olarak kal hayatımda!
Eskisi gibi ol(a)mayan bu şehirde,
Suskunluğuna verdiğim cevaptan al payını!

Ödet hesabı,
Bırak ruhumu bedeninden usulca...

[kalkanyumruk]

Mahşeri bekliyorum..
Söyleyecek çok sözüm var orda..
SEN sıratta yürürken ayağına BEN takılacağım..
Ve düşeceksin SUSMALARIMIN ortasına..
Yanacaksın YALANLARIN kadar !
Hakkım kadar acı çekeceksin.
Sakın sorma bu yüreğe ne kadar acım dokunmuş olabilir ki diye..
Sen anlamazsın,sadece bekle diyorum..
SUSMALARIMIN ardında bir CEHENNEM saklıyorum.......

[kalkanyumruk]

hasretim ince bir yoldur yangınlara
kırıldı kendime saklaya saklaya içimdeki gül
tut ellerimden alıp beni sevinçlere ***ür iki gözüm
vefasız dünyanın ihaneti bittirir beni

ardına saklanacak bir gölgemde yok...

[kalkanyumruk]

Yüreğimin içini sevgi ile doldurup yakmak geçiyor içimden
Ve sabahın seher yellerine savurmak küllerini
Kurtulmak için prangalardan

[kalkanyumruk]

Kimseye çok bağlanmamak lazım, vakti gelince herkes gidecek.
Yanındayken kıymet bilmek lazım, bir gün herkes geldiği yere dönecek.
Gereksiz yere kalp kırmamak lazım, ömür dediğin kısa, öyle gelip geçecek.
Kavgayla geçen zamana yazık, o vakitler geri gelmeyecek.................

[kalkanyumruk]

Dertlere siper olma zamanı, gönüllerde sevda olma zamanı…
Yüreğim kışın bahar olma zamanı... Hadi bir umut yine...
Kalkalım ayağa... Hadi silelim gözyaşlarımızı...
Kimse görmesin bilmesin ağladığımızı...
Dostumuz olan geceyi bekleyelim yüreğim...
Ve de bizi yalnız bırakmayan yıldızlarımızı…
Onları dost seçtik biz kendimize...
Çünkü hem çok uzaktırlar hem de çok yakındırlar...
Ve de ışıklarıyla geceyi ne güzel aydınlatırlar...
Örtsün yüreğim gece bütün yaralarımızı...
Saklasın bizim gözyaşlarımızı...
Elimizi kaldırdık ya semaya biz...
UNUTMA yüreğim biz istedik ÂŞIK olmayı RABBİMİZDEN...
Biz istedik dertleri can-ı gönülden...
Gelsin dedik...
Sevginin fedakârlığı olacaktı elbet...

[kalkanyumruk]

Nedense çok seviyorum geceleri.
Duygular iyice gün yüzüne çıkıyor, belki de ondan.
Belki de sizi hiç yoktan yaratan
ve sayısız nimetlerle perverde kılan Rabbinize
daha yakın hissediyorsunuz kendinizi,
herkesin dostuna yakın olduğu anlarda, sessizlikte...

Geceler, vefalı ve şefkatli bir dost gibi bağrına basıyor sımsıcak.
Geceler, kocaman bir ayna koyuyor karşıma kendimi seyretmem için.
Hassas bir terazi getiriyor önüme,
bugünümü dünümle karşılaştırıp tartayım diye.

Ve ben endişe duyuyor, ürperiyorum
O'nun rahmetinin gazabını geçtiğini bildiğim halde.
Ve ben korkuyorum,
O'nun Settâr olduğunu bilmeme rağmen...