BÝR ÖLÜNÜN SON ANLARI

Mümin kul, ölüm yastýðýna baþ koyduðu vakit Rahmân tarafýndan bir nidâ gelip buyurulur ki: “Ey ölüm meleði, bu hastayý pek tazyik etme, rahat olsun.

Böylece ruhu dizlerine, göbeðine ve göðsüne gelinceye kadar bu rahatlýk devam eder. Ruh boðazýna gelince el ele ve göz göze ve diðer azalar ta kýyamete kadar bir daha karþýlaþamayacaklarýný birbirlerine haber verip veda ederler.
Ve ruh bunca müddet bulunduðu cesedden vedalaþýp ayrýlýr. Sonra semadan bir nida gelir:

Ey Âdemoðlu! Þimdi dünya mý seni terk ediyor, yoksa sen mi dünyayý terk ediyorsun? Þimdi malýn seni koruyabiliyor mu, yoksa sen onu muhafaza edebiliyor musun? Þimdi dünyadaki makamýn, mevkiin seni mi kurtarýyor, yoksa sen onu mu kurtarýyorsun? Þimdi sen mi dünyaya galip olup onu yok ettin, yoksa o sana galip olup seni zillet topraðýna mý attý? Yazýk...

Hastanýn dili tutulduðu vakit yanýna dört melek gelir:

Birincisi selam verip: “Ben senin yiyeceklerine Allah tarafýndan memur idim. Bugün dünyayý doðudan batýya dolaþtým, senin rýzkýndan bir lokma bile bulamadým, bitmiþ” der.

Ýkincisi selam verip: “Ben senin içeceklerine memur idim. Bugün cihâný dolaþtým, senin rýzkýndan bir damla bile su kalmamýþ” der.

Üçüncüsü selam verip: “Ben senin nefesine memur idim. Þimdi yeryüzünü aradým, senin için bir nefes dahi kalmamýþtýr” der.

Dördüncüsü selam verip: “Ben senin ömrüne memur idim. Bugün senin ömür müddetinden asla bir þey kalmadý” der.

Bundan sonra Kirâmen-Kâtibîn melekleri teþrif edip selamdan sonra: “Ey Allâh’ýn kulu, biz Allâh tarafýndan senin iþlediðin hayýr ve þerri yazmaya memur idik” der ve yazýlý bir defter verirler. Ve, “Ýþte bu amel defterin, oku” derler.

Kul piþmanlýðýndan gözlerinden yaþlar dökerek utancýndan amel defterini okumaktan çekinir ve yüzünü gâh sað, gâh sol tarafýna çevirir. Sonra o melekler de bu kulu müjdeleyip giderler.

Allâh’ým ölüm uyandýrmadan sen bizi uyandýr. (Düreru’l-Hisân, Süyûtî)
Amin..

selam ve dua ile..