Geç, Ey Mümin. Nurun Alevimi Söndürdü.

"Ey oğul! Nefsinin kıyâmetini kopart. Tefekkür ayaklarınla cehenneme ve cennete gir. Onlara îman ve yakîn gözlerinle bak. Mü’min, fikri ve nazarı düzelinceye kadar amel işlemekten geri durmaz.

Fikri ve nazarı düzeldiği zaman kıyâmeti kopmuş demektir. Rabbinin huzûrunda dirilir, ayağa kalkar; amel defterinin sayfalarını okumaya başlar, iyiliklerini ve kötülüklerini görür. Kötülüklerinin iyiliklerinden fazla olduğunu görür.

Cehenneme girmeyi haketmiştir. Sırattan geçmesi gerekir. Onun üzerinden havf u recâ ile, helâk olma, cehenneme düşme duyguları ile geçer. İşte o bu halde iken, Allah-ü Teâlâ ona rahmetini yetiştirir ve onun kendisine bırakılmasını emreder.

Ayaklarının altındaki sırat genişletilir, cehennemin alevi rahmet suyu ile söndürülür. Ve cehennem ona şöyle der:

Geç, ey mü’min! Nûrun alevimi söndürdü