Geç, Ey Mümin. Nurun Alevimi Söndürdü.

"Ey oðul! Nefsinin kýyâmetini kopart. Tefekkür ayaklarýnla cehenneme ve cennete gir. Onlara îman ve yakîn gözlerinle bak. Mü’min, fikri ve nazarý düzelinceye kadar amel iþlemekten geri durmaz.

Fikri ve nazarý düzeldiði zaman kýyâmeti kopmuþ demektir. Rabbinin huzûrunda dirilir, ayaða kalkar; amel defterinin sayfalarýný okumaya baþlar, iyiliklerini ve kötülüklerini görür. Kötülüklerinin iyiliklerinden fazla olduðunu görür.

Cehenneme girmeyi haketmiþtir. Sýrattan geçmesi gerekir. Onun üzerinden havf u recâ ile, helâk olma, cehenneme düþme duygularý ile geçer. Ýþte o bu halde iken, Allah-ü Teâlâ ona rahmetini yetiþtirir ve onun kendisine býrakýlmasýný emreder.

Ayaklarýnýn altýndaki sýrat geniþletilir, cehennemin alevi rahmet suyu ile söndürülür. Ve cehennem ona þöyle der:

Geç, ey mü’min! Nûrun alevimi söndürdü