Anne-babanýn evladý üzerindeki haklarý nelerdir? Anne-baba hakkýnýn ehemmiyeti,


Anne-babanýn hayattayken, evladý üzerinde ne gibi halklarý vardýr? Çocuklarýn anne-babalarýna karþý baþlýca görevleri nelerdir? Anne-baba hakkýnýn ehemmiyeti nedir?


Cevap:
“Birisi: “Ya Resülullah! Anne-babanýn evladý üzerinde ne hakký vardýr?” diye sorunca Resul-i Ekrem (asm):
“Onlar senin ya cennetin, ya cehennemindir. (Onlara iyilik yaparsan cennete, kötülük yaparsan cehenneme gidersin.) buyurdu.” (Ýbn-i Mâce)
“Bu ümmetlerin üzerinde, yaratanýn hakký ile peygamberlerin haklarý vardýr. Ana hakký benim hakkýma, baba hakký ise peygamberlerin hakkýna benzer.”(Ahmediyye Þerhi)

Cenab-ý Hak anne-babaya iyiliði ve hizmeti emrediyor

“Ýnsana, ana babasýný (gözetip, onlara iyilik etmesini) de tavsiye ettik. Anasý onu, zayýflýk üstüne zayýflýk çekerek (karnýnda) taþýmýþtý (sütten) ayrýlmasý da iki sene içinde olur. (Bu yüzden Bana þükret! Ana babana da!” (diye tavsiye ettik). Dönüþ ancak banadýr.” (Lokman, 14)
“(Biz) insana, ana-babasýna iyilik etmeyi de tavsiye ettik. Anasý onu zahmetle (karnýnda) taþýmýþ ve onu zahmetle doðurmuþtur. Hem (ana karnýnda) taþýnmasý ile sütten kesilmesi, otuz aydýr. Nihayet gücü kemale erip, (yaþý) kýrk seneye vardýðý zaman dedi ki: “Rabbim! Bana ve ana-babama verdiðin ni‘metine þükretmemi ve razý olacaðýn sâlih bir amel iþlememi bana ilham eyle ve benim için zürriyetim içinde iyi hâl(in devamýný) nasip et! Doðrusu ben, sana tevbe ettim ve þüphesiz ben, (sana) teslîm olanlardaným.” (Ahkaf, 15)
“De ki: “Gelin, Rabbinizin size neleri kýldýðýný okuyayým: O’na hiçbir þeyi þirk koþmayýn! Ana-babaya iyilik (edin)!” (Enam, 151)
“Ana-babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yolculara infak edin!” (Bakara, 215)
“Ve Rabbin kendisinden baþkasýna ibadet etmemenizi ve ana-babaya iyilik etmeyi emretti. Eðer onlardan birisi veya her ikisi, senin yanýnda ihtiyarlýða eriþirse, sakýn onlara, “of!” bile deme! Onlarý azarlama ve onlara güzel söz söyle! Hem onlara, merhametinden alçakgönüllülük kanadýný indir ve de ki; “Rabbim, (onlar) beni küçük iken nasýl (merhamet edip) yetiþtirdilerse, (sen de) onlara (öyle) merhamet eyle!” (Ýsra, 23–24)
Hz. Peygamber (asm), savaþa katýlma hususunda kendisiyle istiþare etmek üzere gelen birisine þöyle sordu:
“Annen var mý?”
“Evet!”
“O halde onun hizmetinden ayrýlma; çünkü cennet annenin ayaklarý dibindedir.”(Nesâî, Ýbn Mâce, Hâkim)

Kiþi anne-babaya itaatkâr olmalýdýr

“Öldürülsen de, yakýlsan da hiçbir þeyi Allah’a ortak koþma. Çoluk-çocuðundan, malýndan, mülkünden uzaklaþmaný emretseler bile annene-babana karþý gelme…!” (Ýmam-ý Ahmed)
Peygamber Efendimiz (asm) þöyle buyuruyor:
"Kiþiye annesinin hakkýna riayeti tavsiye ederim. Kiþiye annesinin hakkýna riayeti tavsiye ederim. Kiþiye annesinin hakkýna riayeti tavsiye ederim". Sonra þöyle devam eder :
"Kiþiye babasýnýn hakkýna riayeti tavsiye ederim, kiþiye kendi yerine iþini takip eden velisinin hakkýna riayeti tavsiye ederim, hatta velisi kendisine eza vermiþ bile olsa." (Ýhya-i Ulumid Din)

Çocuklarýn ana ve babalarýna karþý baþlýca vazifeleri:

Onlara hürmet ve itaat etmektir, kendilerinin hayatlarýna vesile olan, kendilerini senelerce bir muhabbet ve þefkatle kucaklarýnda beslemiþ bulunan babalarýna analarýna karþý “of” demeleri bile caiz deðildir. Babasýna, anasýna bakmayan, onlarýn meþru’ emirlerini dinlemeyen, onlarýn ihtiyaçlý zamanlarýnda yardýmlarýna koþmayan bir çocuk hayýrlý evlat olmak þerefinden mahrum kalýr, toplumun fertleri arasýnda kýymetli bir uzuv sayýlamaz, Hak Teâlâ’nýn (cc) azabýna müstahak olur. Babalar hürmet analar da yardým bakýmýndan önceliklidir. Bununla beraber ananýn hakký, babaya göre iki kattýr. (Büyük Ýslam ilmihali)
Ana babaya itaatin zýddý onlara fenalýk yapmaktýr ki, bu haramdýr ve büyük günahlardan sayýlmýþtýr. Ana ve baba çocuklarýný terbiye ederler ve yetiþtirirler. Ýhtiyaçlarýný karþýlarlar ve onlara yedirir ve içirirler. Bir mükâfat ve karþýlýk beklemeksizin bin bir çeþit selamete çýkarmak için didinirler. Her türlü fedakârlýða katlanýrlar. Bu hal karþýsýnda evlat eðer onlarýn hizmetinde bulunmaz, hürmet ve içten gelen sevgiyle onlara iyilik etmezse, Allah’ýn emretmiþ olduðu vazifeyi yapmýþ olmaz.
Ana-babanýn on hakký
1-Yemeðe ihtiyaç duyduklarý zaman, onlarý yedirip doyurulmasý
2-Giyime ihtiyaç duyduklarý zaman onlarýn giydirilmesi
3-Onlardan biri, ya da ikisi bir hizmet istedikleri zaman, hizmet edilmesi
4-Çaðýrdýklarý zaman, çaðrýlarýna koþmak suretiyle hazýr olunmasý,
5-Bir emir verdikleri zaman, o emre itaat edilmesi ( gýybet ve mâsiyyet emri müstesna)
6-Onlara yumuþak konuþarak onlara, kaba kelam sarf edilmemesi
7- Onlarý isimleri ile çaðrýlmamasý
8-Yolda onlarýn ardýnca gidilmesi
9-Kendisi için sevmediðini onlar için de sevmemeli, kendisi için sevdiðini onlar için de sevmesi ve istemesi
10-Kendisi için baðýþ talebinde bulunduðu gibi, onlar için de Allah’dan baðýþlanmak talebinde bulunmalýdýr. (Tembihül Gafilin)

Cenab-ý Hak anne-babaya karþý gelmeyi haram kýlmýþtýr

“Cenab-ý Hakk size; ana babaya karþý gelmenizi, kýz çocuklarýný diri diri topraða gömmenizi, verilmesi gerekeni vermemenizi, hakkýnýz olmayaný almanýzý haram kýldý. Dedikodu yaparak lüzumsuz þeyler konuþmanýzý, gereksiz þeyler konuþmanýzý ve boþ yere mal harcamanýzý da mekruh kýldý.” (Buhârî)
Anne-baba kâfir bile olsa onlara ihsanda bulunulmalýdýr

Hz. Ebu Bekir’in (ra) kýzý Esma (ra) þöyle rivayet eder:
“Resululah (asm) zamanýnda Allah’a inanmayan annem yanýma gelirdi. Resülullah’a (asm):
Beni özlediði ve sevdiði için annem yanýma geliyor. Ona iyilik ve ihsanda bulunabilir miyim? diye sordum O da:
“Evet, annene iyilik ve ihsanda bulun” dedi. (Buhari Müslim Ebu Davud)

Kiþi babasýnýn hakkýný hiçbir þekilde ödeyemez

Hz. Peygamber (asm) þöyle buyurmuþtur:
“Çocuk, babasýnýn hakkýný hiçbir þekilde ödeyemez; ancak onu köle olarak bulup da satýn alarak azad ederse ödeyebilir.” (Müslim)
Hz. Peygamber’e (asm) gelen bir þahýs:
“Ya Rasulallah, babam benim malýma el koymak istiyor.” der. Hz. Peygamber (asm):
“Kendin de malýn da babanýn malýsýnýz buyurur.” (Ýbn-i Mâce)

selam ve dua ile..