Turgut Baki Şiirleri

[kaptan-8]

Aniden Aklıma Düştün

bak şimdi
gecenin bir vakti
aniden aklıma düştün
nedensiz
zamansız
bir heyecan kapladı tüm bedenimi
tarifsiz
şaşkınım
işte yine kurtulamadım
seni düşünmekten
seni anmaktan
için için yanmaktan
efkarlanmaktan
oysa söz vermiştim kendime
alışacaktım sensizliğe
olmadı
olamadı
hala seni seviyor
hala seni özlüyorken
kandırmak boşuna kendimi
bu can bu tende
bu gönül bu bedende
oldukça da
unutamam seni
anlıyor musun

[kaptan-8]

Böylesine Özlerken Seni

düşmüşse bu günde içime
bir sıkıntı
ve yüreğim daralıyorsa yine
dudaklarımda sigara
sokaklara düşmek geçiyorsa içimden
çıkmadan dışarıya geceyi kuşanırım
pelerin diye
benim böyle gecelerimin sebebi
sen
sevdiğimsin
şayet şüphe duysaydım sana olan
sevdamdan
sloganlar yazardım
tüm şehrin duvarlarına
kendimi lanetleyen
biliyorum ki
ben ölmezdim
sevmeseydim bu kadar
böylesine özlerken seni

[kaptan-8]

bu gece

kız kulesine bakan o köhne meyhane de içtim
tek başıma

güya dönüşümü kutlayacaktık bu gece

senin olman gereken sandalye boştu

ama kadehin yerli yerindeydi

tıpkı düşlediğimiz gibi
kırmızı bir karanfil
yana bir mumda öyle

bu gece kız kulesine bakan o köhne meyhane de içtim
tek başıma

sen yoktun

dönüşüm içimi acıttı bu gece

kadehime
ha bire ayrılık nağmeleri döküldü
maestronun kırık kemanından

bir kadeh
bir kadeh
ve her an çıkıp geliverirsin umuduyla
bir kadeh daha derken

çürümeye direnen batık bir gemi gibi
vurdu gecemin başıboş sularına
özleminin yüreğime yığılan yükü

sevdan dilimde
koyu lacivert bir türkü

gözlerim kapıda
seni bekledim tüm gece

ama yoktun
her zaman olduğu gibi


bu gece kız kulesine bakan o köhne meyhane de içtim
tek başıma

[kaptan-8]

bu gidişle

ne sen bana yar olabilirsin
ne de ben sana
bu ikimizin de sonu olmaz üstelik
olmaz olmasına da
sensiz ben nasıl var olurum
onu bilemem

[kaptan-8]

Cevabımdır

Bana ulaşan bir mesaj
Tutkuların evindeki savaş kırıkları
Kül olmuş bir bütünün yonga yanıkları
Hele eski özlemlerin yeni bahçelerinde
Anı kuyularının suskun çığlıkları
diyor
bense cevap olarak
yoruyorsa seni
korkutuyorsa
ve zorlama sınırlarımı diyorsan,
eğer haddimi aştığımı düşünüyorsan
dur demen yeterli
merak etme gem vururum yüreğime
asılırım dizginlerine sevdamın coşkusunun
istersen düşlerime de katmam
ama yine de
onca zaman karalanmış mısraların
karşılığının var olduğunu bilmek yeter bana
sen dışında kalsan da yaşantımın
içimde büyütürüm seni
senden bile sakınırım
yeter ki sen iste
susarım ben
yeter ki sen iste
çeker giderim buralardan
diyebiliyorum ancak
ve bir de
seni sevdiğimi
anımsıyorum
hepsi bu

[kaptan-8]

Çınar Dediğin De

anladım ki
çınar dediğin de gün gelir devrilirmiş usulca
tıpkı benim gibi

oysa ne fırtınalar
ne deli boranlar sarsmamıştı beni
bir dost fiskesi yiyene kadar

[kaptan-8]

Çok Seviyorum



mavinin siyaha dönmesini seyretmekse
eğer çok sevmek
ve üzüntülerine rağmen
beklemekse
yani çok sevmek
koca bir hüznü yaşamaksa
yürek dolusu
ben
ben seni
çok ama
çok seviyorum

[kaptan-8]

Çok Zor



uykular tutmuyor beni
geceyi bağladım gözlerime

rüya mıydı düş müydü bilemem
sesinin çağlayanında gezindim özgürce

seni içmeye eğildiğimde
düştüm

zor tutundum bir çiçeğe
çiçek sen oldun

ya kurtuluşum yoktu düşerken
ya senli anların tadını çıkarmalıydım

zaman durdu

yaşa diyordu bir ses
yaşayabildiğin kadar yaşa

sendin tutunduğum
baktım
düşeceğim uçurumda sen

karar vermek zor

bir alaca kuş gibi yalnızlığın
kanat çırpışlarını duyarken tepemde

zor gülüm
hem de çok zor

[kaptan-8]

Derin Koyu Bir Mavi Akıyor Kalemden Bu Gece

hiçbir şey
topal günlerin uzunluğuna benzemez yokluğunda
diye yazıyordu adam gönül güncesine

derin koyu bir mavi akıyor kalemden bu gece
mavinin koyu karanlığındaki ışığın gücüyle

yazıyor adam gönül güncesine
yazıyor ve diyor ki

sen yoksun ya
olma ihtimalinin bile gün geç tikçe tükendiği yarınların
gittikçe ağırlaşan kokusuyla nefesi ensem de
yaşam gücümü tüketircesine

hele akşam olunca
bir hüzün süzülür pencereden odama

mumlar yanar karanlığa inat
aşk-ı ışıkla

birde ben senin aşkınla

perdeler bir ayıbı örter gibi
flört eder kanalıkta mum ışığıyla

bense senli düşlerle
yalnızlığım ki çırılçıplak karşımda

her ev kendine kapanır
kendini yaşar tüm gece boyunca

ben yaşayamadığım senin sevdanla
açılır yayılırım alemlere

sen dahil kimse bilmez

bir tek aşk ile sema eden meleklerden başka

gönül güncesinde tutulan son kayıttır beklide bu aşka

derin koyu bir mavi akıyor kalemden bu gece
mavinin koyu karanlığındaki ışık tükeniyor sesizce