Okan Savcı Şiirleri

[kaptan-8]

Acemi Bir Hırsızım Ben....

Dün gece ağzımda bir ıslık,
Elimde ıslanmış bir sigara
Evinin önüne geldim...
Pusluydu hava,
başımı yukarı kaldırıp dikkatli bakınca anladım
perdeler kapalıydı...
Ama yine açık unutmuşsun
Gece lambasını...

Bir an öylece durdum...
Sonra,
Kanıma girdi serserilik...
Merdivenleri bir bir çıktım.
Cebimden yedek anahtarı çıkarıp
Açtım kapıyı.
Dalgınlığına gelmiş olmalı
Kilitlemeden yatmışsın...
(eve de ayakkabıyla girdim,
affet beni....)
saat gecenin üçüydü galiba,
yalan olmasın...

uyuyordun,
odana sessiz adımlarla yaklaşırken,
belki o an
görmekte olduğun rüya takıldı aklıma.
Duraksadım....
Gözlerim alışınca karanlığa,
İyice belirginleşti suretin.
Yüzün bana dönüktü, öpmek istedim,
Başaramadım...

Saati yediye kurmuştun,
Onu bir saat geri aldım...
Sonra, önünde sana ilk kez sarıldığım
Aynaya çarptı gözüm.
Üzerine kırmızı rujunla,
'melekler uyumaz' diye ben yazdım!

vakit ilerliyordu,
apar topar bir kahvaltı hazırladım sana
portakal falan sıktım,
seversin sen...
bu iyiliğimi de unutma.

Geçince alkolün etkisi,
Baş ağrısı tuttu yine.
Uykumda gelmişti epey
Gittim evden,
Bıraktım seni rüyalarınla başbaşa...

Bilmiyorum
Bu yangın ne zaman son bulur...
Belki gün gelir,
Yine kollarımda uyursun.
Benimki de iş mi be!
Gecenin bir yarısı hırsız gibi eve gir
Sonra öpemeden çık git!
Neyse, alacağım olsun...
Gördüğün gibi,acemi bir hırsızım ben
Çalamadım işte yanağından.....

Bunları boşver...
Senden isteğim;
Kendine dikkat et
Aç karnına evden çıkma,
havalar soğudu iyice, sıkı giyin.
Geceleri yatarken,
kapıyı kilitlemeyi unutma...

[kaptan-8]

Aynı Gelenek

Aklım yüreğimi yoruyor,
Diyor ki 'unut! '

Ben takip ediyorum bu savaşı...

Hey yüreğim;
Bu sefer galiba aklım haklı...

Hayır diyor yürek!
Çarpıyorsam eğer
Vardır bir bildiğim?
Akıl bırak diyor bu boş hayali,
Her ayrılıktan sonra aynı gelenek...

Akılla-yürek düşman gibi,
Ediyorlar kavgalarını...
Hey akıl! hey yürek!
Aşka yazık oluyor...
Bırakın didişmeyi bir şeyler yapın!
Zaman tabut oldu,
Düşleri gömmeye gidiyor...

[kaptan-8]

Ayrı Zamanlardayız Seninle

Yalnızlık çölünde,
Ayaza kesiyor yüreğim.
Çok az gündüz,
Genelde geceyim...

Karanlık birisi oldum,
Senden sonra
Zifiri...
Tüm ölü düşler uyudu içimde,
Yumdu gözlerini her biri...

Artık ayrı zamanlardayız.
Senin pencerene yıldızlar dökülür
Benimkine yaprak...
Sen masmavi bir gökyüzü bulursun,
Dışarı baktığında.
Ben kahreden bir gece,
Sabaha dönüşü yasak!

Oysa;
İkimiz aynı mevsimleri yaşardık...
Aynı yağmurlarda ıslanır,
Kış olunca buz tutar,
Baharda birlikte ısınırdık.
Gecelerin yorgunluğuna inat
Ne de güzel uyanırdık...

Artık,
Farklı sabahlara günaydın diyoruz
Şimdilerde ezan sesi hatırlatıyor,
Yitirdiğim umudu...
Sen de zaman ilerlemiştir,
Kim bilir?
Güneş doğmuştur pencerende
Bendeyse hep bağbozumu....

[kaptan-8]

Ayrıldık Esmer

Tohumlarının sahibi sen olduğun halde
Benim haneme yazıldı günahlar...
Aşkımıza, kavgamıza;
Bu kavramları tanımayanları yükledin
Anlamıyorum...
Sen kaç kişisin?

Azalıyorsun esmer...!

Oysa ant içmiştik
Düşman olsak da teke tek kalacaktık
Ne sevmesini bildin
Ne de mücadeleyi...
Tüm şehri arkana aldın da
Yine kaybettin!

Yanıldın esmer...!

Hangi kaldırımlarda sürükleniyorsun?
O saçların kimin ellerinde dalgalanıyor?
Seviyor musun? Seviliyor musun?
Umarım tebessüm vardır yüzünde...
Resimlerde buruklaşıyorsun günden güne
Yoksa ağlıyor musun?

Gülmek zordur esmer...!

Nereden nereye...
Bir zaman aşkla yananlar,
Şimdi namluyu temizliyor
Yazık! O ucuz yalanlar bir aşkı daha örtüyor
-Keşke- yerine -iyi ki- demek isterdim
ama ben sadece şaşıyorum...

siliniyorsun esmer...!

seninle hayatı sevmiştim oysa
ben kıştım sen yaz...
sen sabahtın ben akşam...
bölüşmüştük zamanı
ve bir veda mevsimi kaldı bize
ilk bahardan...

harcandık esmer...!

alışmak zaman alacak farkındayım
ama katlanmak kaçınılmaz
koskoca sevda iki kelimede özetlendi
oysa sığmıyordu yıllara... ne kadar basit
yaşandı ve bitti....
çalma kapımı ve uğrama kentime

ayrıldık esmer...!

bırak zaman yargılasın bizi
günahlar sevaplar öbür tarafa kalsın
hayatını yaşa. Üç günlüktür bu serüven
hesabımız ahrete devretti ve düğünümüz...
az kaldı... sakla son kurşunu temizle namlunu
cehennemde görüşürüz...

hoşça kal esmer...!

[kaptan-8]

Ayrılığın Başkenti

seni yakasım geliyor ankara
kopardın benden onu..
zalimsin...
çaldın gençliğimin en güzel yüzünü
alıp da sevdiğimi benden
kimlere hediye ettin?

bir mart gecesiydi..
dostun biri gitar çalıyordu evde
onunla ıslanıyordu gözlerimiz..
ağlıyorduk..
hatırlıyorsun değil mi ankara?
Devirince masadaki kadehleri
biz de devrilirdik geceye...
sevdiğim ve ben senin kollarında uyurduk...

şimdi yollarında yürüyordur sevdiğim
terminalde otobüsün kalkmasını bekliyordur
ya da metroda yalnız başınadır
belki de sinemada bir ayrılık filmi izliyordur...

evinin önünden geçtim az önce
kimsesizdi çankaya..
ben sigaramı yakıp
yürüdüm elim cebimde
Senin diğer adın ayrılıktır ankara...

bıraktığım gibisin hala
yalnız bir adam gibi titriyorsun
yine heryeri ayaza çevirmişsin
bu kadar soğuk olma ankara!
sevdiğim üşümesin...

söyleme sakın
bilmesin buralara uğradığımı
uykuları kaçmasın
tüm mutlulukları ona ver
sevdiğimi affettim ankara!
esmer kız ağlamasın...

sen tanırsın o esmer'i
adını yazdım yürüdüğüm her kaldırıma
onu sana emanet ettim
sevdiğime iyi bak ankara.....

[kaptan-8]

Ayrılığın Kafiyesi

Aşk biter solar herşey...
Ne arkadaş kalırsın ne de dost
Bundan sonrasını karşılamaz hiçbir kavram
Bir boşluk....
Bir boşluk ki;
Hiçbir şekilde dolmayacağını ispatlar geçen zaman

Daha az konuşur insan
Daha az güler mesala?
O ana kadar,
Hiç tahmin edemeyeceğiniz 'kendinizi'
Görüverirsiniz karşınızda
Keşke'yle başlayan cumleler daha sık kullanılır
Pişmanlık değildir bu...
Sevgiliyle yaşanamayanların verdiği eksikliktir
Hele sizin yerinize başkası yaşıyorsa?

Arabesk bir hüzün kaplar benliği
Elle tutulur bir anı bulunmaz eskilerden
Kimseye soyleyemediğiniz düşünceleri
Yazarsınız bir parça kağıda
Her şey güzelken kalem tutmayan el
Şair kesilir birden...

Yazarsınız, durmadan anlatırsınız bir şeyler
Aşkı...sevgiyi...kavgayı...sev giliyi
Yine de istediğiniz gibi bitmez dizeler
Sil baştan...yine olmaz...bulunmaz o son hece!
Yoktur ayrılığın kafiyesi....

[kaptan-8]

Ayrılığın Söz Hakkı

Beni
Bilincinin en zayıf yerine yaz...
Kolay olur unutması....
Sen de farkındasın;
Yakın bize,
O kahrolası ayrılık...
Bugün-yarın çalacaktır kapıyı....

Kimbilir,
Hangimiz daha çok gidecek?
Kim kendisini daha çok bırakacak ötekinde?
Ayrılık!
Akla gelmeyen soruları,
Kilitliyor dilime...

Bunları bosver...
Sen ilk günkü gibi hazırla sofrayı,
Daha önce hiç gelmemişim gibi....
Farzet ki yabancıyım evine?
O geceki telaşınla konuk et beni....

Say ki,
Ellerimden ilk kez tutuyorsun...
Dudağında erken öpüşler...
Gözlerin hiç olmadığı kadar kaçak...
Ve kaçanı kovalıyor gözlerim...
Sonunda dayamayıp,
Kendimi dizlerine bırakıyorum?
Farzet ki bütün uykulara hasretim...

Gerisi yalan!
Gerisi, ayrılığın söz hakkı...
Bilincinin en zayıf yerine yaz bu şiiri
Sonra herşeyi unut,
Bir tek o gecede hatırla beni.....

[kaptan-8]

Ayrılık Aşkın Efendisidir

sonbahar olsa mevsim
sen olsan yanımda
sararmış bir şehirde
beraber ıslansak?
Takvimler ekimi bulsa
yağmurlar inse yüzüne
yeniden başlasak
sırılsıklam baksan gözlerime
diğer yarım!
gitme böyle..

sabah olsa
uyandırsan beni..
yine söylenerek odamı toplasan
kızsan bu dağınıklığıma
içmeme engel olsan..
bir ışık gibi insen geceme
karanlığımı seninle aydınlatsam
annen beni yine sevmese...

garajlarda beni beklesen
deliler gibi sarılsan kavuşunca
gözlerin dolsa... ağlasan
ben silsem gözyaşlarını
ankarayı adım adım dolaşsak
kimseler olmasa...
hayata kafa tutup asilik yapsak
herkese anlatsak hayattan anladığımızı
bizi kimseler anlamasa...

''eskisi gibi olsa her sey''
dilinden düşmez bu söz ayrılanların
gerçekten sevenlerin temennisidir....
gözü yaşlı gecelerden
ve acı dolu saatlerden sonra anlar ki insan:
ayrılık aşkın efendisidir......

[kaptan-8]

Ayrılık Ne Derse Desin, Bu Özlem Bitmez

Başa çıkabilirdim bu yalnızlıkla..
Meğer içinde yokluğun da varmış
Sevdiğim,
Bu kadarı fazla!

Omzuma yüklediğin yüklerin ağırlığı
Sessizliğin
Ve sensizliğin sağırlığı yetmezmiş gibi
Bir de
Eylülün yağmurlu bakışları duruyorken pencerede
Ben taşıyamam bu ayrılığı...

Düserim sabahın bir vakti
Artık benim olmayan yatağa...
Durmadan yaslar akar
Saç tellerinin düğümlendiği
Ve terinin karıstığı yastıklara...

Kokunu ararım da,
Bulamam..
Binlerce güneş doğsun üzerime?
Gözlerimden bu uykusuzluğu
Bir de seni arayışları
Söküp atamam.....

Sonra bir sigara yakarım,
Tüm gelmeyislerine...
Hasretin dumanlanır sevdiğim
Buhulanır camlarım yine!
Şehir yeni güne uyanır
Oysa ben,
Her sabah ezanında seni özlerim...
Ve bütün isyanlarım
Alabildiğine ayaklanır.....

Ceketimi alır çıkarım evden
Zaman geçsin diye okurum bütün gazeteleri
Sokak lambaları daha yanmamıştır oysa
Geceden kalma sarhoşların naraları duyulur
Beraber yürüdüğümüz yollarda...

Ayrılık ne derse desin!
Bu özlem bitmez...
Ben seni arıyorken şehrin ıssızlığında
Rüyalarımı görüyorsundur sen benim
Kim bilir...
Belki de yokluğum kirpiğinde donmuştur?
Gözlerini kapatıyor
Ve beni dudaklarında eritiyorsundur sevdiğim....