İpek Nemutlu Şiirleri

[kaptan-8]

Sondayım....

Karardı gözde aydınlık,
Yaşanması güç gibi görünse de.
Yalın ayak kulaklarımda sürüklenirken,
Sesin.
Işığı giderek azalıyor içimizdeki aşk cevherinin.
Her sabah güneşinde,
Yüreğimde demlendiğini hissediyorum
Koskocaman bir yalnızlığın.
Ne çare,
Hiç sevemedim ayrılığı biliyorsun.
Bunca tanıyorsun da beni hala inanmak istemiyorsun.
Üzgünüm...
Belki de;
Yüzümü yalayan şu sıcak,
Şu alev alev aşk kokan rüzgar,
Çok fazla şeye tanık olduğu için
Sanki her yol acıya varıyor
Her aşk mutsuzluğa filiz veriyor gibi
Tüketilmişliğimi hiçbir zaman göz ardı etmiyor.
Süprüntü bir evsiz gibi,
Dindirmeye çalıştığım
Sensizlik nöbetlerimin sefalet öykülerini,
Kör bir aşık gibi kararan bakışlarımda
Neden aydınlığa yer olmadığını,
Bir o anlıyor...
Dudağımın kenarında
Sana bakarken donmuş bir gülümseme,
Çürüyen bir aşka son görevini yapıyor.
Artık bir türlü aydınlanmıyor
İrili ufaklı sabahlarım.
Su kenarında susuzum
Senin yanında sensiz
Karardı işte gözde aydınlık
Yaşamak çok güç bile olsa,
Zorundayım

[kaptan-8]

Mahkum....


Cam bir vazonun içinde,
İmreniyorsun hayata.
Hayat,
Solisti kör bir orkestra.
Bir gün seni de görecek diye,
Nöbet tutturuyorsun yüreğine.
Yüreğin,
Tel örgülü bir kafeste.
Sen cam bir vazonun içinde…

[kaptan-8]

Lütfen....


Bir arada olabilmek
Ne kadar imkansız sence?
Belki küçük bir su birikintisi
Belki de okyanus kadar…
Nne kadar daha devam edebiliriz böyle?
Belki bir ay
Belki de bir yıl kadar…
Hayallerim yanıyor
Ama ısınamıyorum
Bütün şiirler mi yalancı?
Gözlerim yaşlı
Ama ağlayamıyorum…
Olmaz işte artık gözlerinin içinde kaybolamam
Parmak uçlarımla dokunamam saçlarına.
Yangın yeri gibi yüreğim;
Bir
İki,üç kez,
.
.
.
.
Defalarca ağladım
Ama yangın sönmüyor.
Hani nerede şimdi
Çiçekli entarisi aşkın?
Hani nerede beni şaşırttığın papatyalar?
Hepsi birden mi döktü yalancı yapraklarını?
Offff nasıl kanıyorum bir bilsen
İçimden içimden.
Hadi yap bir çılgınlık,
Gel lütfen.
Elini vicdanına koy...

[kaptan-8]

Labirent....


ihtimali sancılı
sen denilen sarpa saran
mevzunun...
uyanır mı artık örselenen
yüreğim...
dağınık saçlarım beyazlıyor
dönüşüm yok...
köşesinden döndüm son caddenin...
zaten,
mevsimi yine aldattı martılar
kanat takmadan uçuyorum
ben de peşlerinden...
kırışıyor aynada üzgün yüzüm
sanki,
gece karası çalınmış gönlüme...
iki taşın arasında ezilir gibi
göğsümde can çekişiyor
kuytu bir ızdırap...
kaçtıkça koşuyor peşimde
ızdırabın pişmanlıkları...
gövdemde,
yanmış ayak izleri...
serap görmüşcesine
tutuyorum nefesimi...
bin karanlığın
öfkesi var boğazımda...
öyle bir sevdim ki...
acısından zevk alıyorum
sevdanın....
ağlamak yok diye
esmerce kurudu yaşlar
gözümde...
uzaklardan çalan ezgisine inanmıyorum,
aydınlatmıyor beni
eskimiş aşk hikayeleri...
ihitimali sancılı
ama
dönmüyorum...
öyle bir sevdim işte
sevdim,
artık geri veremem aşkını...

[kaptan-8]

Küskün Kısaltmalar....


Dağın ardı karlıydı,
Dağın ardı senli…
Bir yürek taşır oldum sinemde
Ve
Gövdem aşkın'la demlendi.
Çiçek fidanları gibi yarılandı ömür,
Sevda serüvenlerinde.
Dağ aşk'a yüksünürken
Sen kuşlara özendin,
Akşam saatlerinde.
Dağların arkası hep karlı,
Yüreğimse inadına senin.
Elleri yok ki hayallerimin,
Seni rüyalarıma yazsın...
Geçmişi yok ki hasretin,
Dağ ardlarına saklansın.

[kaptan-8]

Kuş....


Parmaklarıma tutunup,
Avucumdan su içseydin şimdi,
Belki bir dileğim gerçek olurdu.
Hüzünler mağlup,
Sevgi deplasmanında.
Yüreğim coşkulu bir kahraman,
Saçlarında pembe ibrişimden tokalar olan.
Küçük gözlerini,
Gözlerime doğrultsan,
Belki de unuturdum acılarımı.
Gözlerimde yaş olmazdı,
Kanatlarınla parmaklarımı okşasan.
Keşke gevreğin tüm susamını sen yeseydin de
Beni bana bırakıp gitmeseydin.

[kaptan-8]

Kum Saati....


Sanki tükenmek gibi,
Önemsenmeyen bir rüzgarım senin için.
Biliyorum.
Tükenirken evsiz sevinçlerim,
Hızla ayrılıyorum bedenimden.
Susamak gibi bir şey bu.
Dolanıyor parmaklarım yüzüme.
Dalıp hüznüme,
Uzaklaşıyorum senden.
Sanki tükürmek gibi,
Ölüyorsun içimde.
Bahtsız bir yıldız gibi kayıp gidiyorum.
Ve ölümünü göz ucuyla izliyorum.
Alev gibi yalıyor tenimi,
Gölgeli bir sevinç.
Öldüğünü bilmek bana iyi geliyor.
Histerik sevdan saçma sapan gülerken,
İçinden yanan bir mum gibi bitiyorsun.
Belki bittiğini bilmeyi seviyorsun.
Belki de önemsenmeyen sensin benim için.
Uyandığında yanında olmamak beni
Sevindiriyor.
Aşk tükenirken,
Çırpınmanı bekliyorum.
Sanki tükeniyorum
Bilmiyorum…

[kaptan-8]

Koza....


Yarısı yağmış bir bulut,
Alıkoydu geceyi.
Toprağa yağdırdı hüzünleri,
Bir bahar sabahında,
Gülümserken âşıklar,
Ve sevişirken biz…
Sürekli, süresiz mutluluklar pembeleşti.
Hüzün, dalkıran bir heybetle filizlenirken,
Tükenik cümlelerle beslerdin beni.
Gecenin endamı uzun sürdü.
Bulutun ömrüyse kısa.
Sen, başka bir hayale çivili olduğundan
Kaçtım senden.
Sevda an,
Hüzünse koca bir zaman kaldı içimde.
Aşk dağılan bir dumanla savrulurken uzağa.
Yüreğimde haykırdı teli kopuk bir keman.
Senden kalanları yaktım ben de…
O kadar rahatladım ki,
Zaman, çok çabuk döndü şimdiye.
Ne sonbaharın hüznü değiyor tenime.
Ne de ağlayabiliyorum eski sevilere.
Sevda an,
Hani seni çok sevdiğim.
Sevda an,
Sevilmeyi umut ettiğim.
Sevda an,
Tükendiğim.
Birden bire,
Dondu,
Tükendi,
Bitti.
Saçlarım mum alevinde tutuşmuş gibi.
Unuttum seni.

[kaptan-8]

Kırılgan....


Duvarımda hüznün yansıması,
Gözlerin yüreğime düşkün.
Sen şimdi uzak bir şehirde.
Yıllar geçiyor.
Ama
Dilime gelmiyor hüznüm.

Gözlerin umuduma düşman,
Ve
Sen olmayan bir ülke.
İçimde şarkıların acıtan dansı,
Düşüyorum dizlerimin üzerine.

Sen,
Direnmeye devam etsen de,
Aşkın başını almış devam ediyor.
Varoş bir hüzünde yüzüyoruz,
Ve
Gözlerin sevginin suçsuz mekânı gibi
Boynumu büküyor.

Bir rüzgâra teslim oluyorum,
Ürkek bir şehir gibi.
Kalbim beyaz bir gül olup,
Gülümsemeyi unutuyor.
Tutunacak bir sevda arıyor yüreğim
Ve
Gözlerin yine olamıyor yanımda.

Ben yüzünü ezberliyorum,
Sen hüznümü.
Yok, sayıp dünümü,
Bugünümde de kayboluyorum.
Baktığım her yerde gözlerin karşıma çıkıyor…