İpek Nemutlu Şiirleri

[kaptan-8]

Sondayım....

Karardı gözde aydınlık,
Yaşanması güç gibi görünse de.
Yalın ayak kulaklarımda sürüklenirken,
Sesin.
Işığı giderek azalıyor içimizdeki aşk cevherinin.
Her sabah güneşinde,
Yüreğimde demlendiğini hissediyorum
Koskocaman bir yalnızlığın.
Ne çare,
Hiç sevemedim ayrılığı biliyorsun.
Bunca tanıyorsun da beni hala inanmak istemiyorsun.
Üzgünüm...
Belki de;
Yüzümü yalayan şu sıcak,
Şu alev alev aşk kokan rüzgar,
Çok fazla şeye tanık olduğu için
Sanki her yol acıya varıyor
Her aşk mutsuzluğa filiz veriyor gibi
Tüketilmişliğimi hiçbir zaman göz ardı etmiyor.
Süprüntü bir evsiz gibi,
Dindirmeye çalıştığım
Sensizlik nöbetlerimin sefalet öykülerini,
Kör bir aşık gibi kararan bakışlarımda
Neden aydınlığa yer olmadığını,
Bir o anlıyor...
Dudağımın kenarında
Sana bakarken donmuş bir gülümseme,
Çürüyen bir aşka son görevini yapıyor.
Artık bir türlü aydınlanmıyor
İrili ufaklı sabahlarım.
Su kenarında susuzum
Senin yanında sensiz
Karardı işte gözde aydınlık
Yaşamak çok güç bile olsa,
Zorundayım

[kaptan-8]

Bir Şey....


Yaşamak dedin de,
Güldüm ben.
Mevsimler,
Rüzgârların sırtında
Yer değiştirip duruyorlar.
Uzun zamandır onları izliyorum.
Ve fark ettim de,
Bazen güneşe bazen buluta aldanıyorum.
Mesela yüreğim,
İnce ince yağan bir yağmur,
Kırılgan
Savunmasız
Mağrur
Şaşırıyorum.
Hatta,
Gençliğim zaman tünellerinde,
Gezinirken,
Sarı-siyah oluyor sonbaharın rengi.
Alaca bir mevsim
Bu mevsim,
Ve
Havada asılı duruyor sevdanın rengi.
Gölgeler,
Kirletiyor yeşil yapraklarını ağaçların.
Zaman gibi bir şey mi bu geçen?
Ne tuhaf,
Baksana hala saçlarım beyazlamadı.
Hem saklanacak kadar çok zamanı var yüreğimin,
Değil mi?
Her defasında kendime yakalanıp,
Bir kez daha şaşırmak gibi bir şey.
Beni güldürdü,
Senin yaşamak dediğin şey.

[kaptan-8]

Bir De Benden Dinle Ayrılığı....


Kayboldum,
Aklımın gizli kıvrımlarında.
Sarhoşluğun başımı döndürürken,
Hayalin,
Susattı tenimi.
Veda etmek hiç bu kadar zor olmamıştı.
Başımı çevirip seni öylece bırakıvermek.
Suskun bir yaprak gibi savruldum.
Ama yine de kayboldum.
Dumanı yükseldi tepelerin ardından
Ayrılığın,
Vanilya aroması sardı gecemi.
Yarın bir gün, yarım bir gün hatırlatacak bana.
Ne bitmek,
Ne de bilmek çözüm değil gibi.
Galiba kayboluyorum.
Kollarım bomboş.
Hayalin, gözden kaybolana dek,
El sallıyorum zihnimde.
Tüm pencerelerim açık aslında,
Umut tükenmek nedir bilemiyor gibi.
Nefes almak hiç böyle zor olmamıştı.
İlk haftadan sonra atlatır mıyım?
Seni aradıkça,
Ben kendi içimde dönüp duruyorum sanki!
Çıkmayan sokaklarında ruhumun,
Tam emin değilim
Ama sanırım kayboldum.
Hurda bir eşya gibi
Tavan arasına kaldırırsam kalbimi
Daha bir dayanma gücüm olacak sanki.
Evirsem-çevirsem seni,
Ve bıraksam.
Bu nasıl bir veda cümlesi?
Bir de kendim anlasam.
Tekrardan kendi kendime
Küçük bir öpücükten kaçıp kaybolsam.

[kaptan-8]

Biliyorum....

Esaret boyutuna vardık biz artık,
İsimsizim.
Verdiğin sözler un ufak olunca,
Seni sevemezdim.
Derbeder mi olduk yoksa?
Ama asırlık çınarlar da devrilir,
Bilmem teselli edebildim mi?
Koptuk
Verdiğin sözleri yarım bırakınca sen,
Seni sevemezdim.
Ama bildiğini biliyorum...

[kaptan-8]

Ben Begonya....


Sırra kadem basınca geceyi,
Nöbetçi aşıkların sırasıdır.
Sen ve ben gibi
Herkes evine çekilip de sıra bize gelince,
Gecenin içinde birbirimize dolanıp,
Parke taşlı yollar ararız,
Gizliden öpüşsün diye gözlerimiz.
Kalplerimiz yasemin kokulu heyecanlarımız için
Durgunlaşır.
Bir bulutun ardıdır buluşma yerimiz.
Sanki bir nabız hafifliğidir geceyi esmerleştiren.
Ve
Burkulmuş sızılar kokteylidir,
Kirpiklerimizden süzülen.
Soluklarımız birleşir.
Senin ve benim
Gölgelerden arındığımız bir an düşleriz.
Ve
Günün birinde tekrar,
Buluşmaya sözleşiriz.
Zaman saatin kadranında,
Telaşa kapılırken,
Sen ve ben,
Her mevsimin bahar olduğuna inanıp,
Güneşe koşan böcekler gibi
Aldanırız
Son bir elveda hatırlarım işte ben,
Erken ölmüş aşkımızın arkasından.
Geceleyin sen aklıma düşünce,
Deli bir efkâr kaplar içimi.
Sen gibi havalanıp gidince kuşlar,
Parke taşlı parktaki ağacın dallarından.
Sağanak bir sevişme çılgınlığı yaşanır,
İçimde.
Çırılçıplak bulurum kendimi.
Yapayalnız.
Üşümüş bir salıncak gibi,
Yavaş yavaş gece olur.
Ve
Sırra kadem basınca geceyi,
Nöbetçi aşıkların sırasıdır,
Biz gibi
Acı çektikçe soluksuz,
Kaçmakla kurtulmak birleşir yüreğimde.
Ellerim benim ellerim değildir.
Gördüklerim benim gözlerime ait değildir artık.
Efkâr,
Akşam karanlığının parçalanmışlığı gibi,
Dağınık bırakır sevinçlerimi.
İçimde esmer bir aşk boğulur.
Ve
Seni içimde tutmak için çırpınırım.
Birkez daha gece olduğunda,
Savrulmuş bir begonya yaprağıyımdır artık
Topağa karışmayı bekleyen.

[kaptan-8]

Ben Bana....

Söyleten beni bu şehrin ayazında,
Dilim
Titreten yüreğimi minik bir serçe gibi,
Sen
Ve tüm bunları anıya dönüştüren,
Yalnızca parmaklarım
Kırık bir düş gibiyim...

[kaptan-8]

Bekle Demiştin....

Tahta bir bankta bekledim seni.
Neden mi?
Çünkü,
Bekle demiştin...
Hava okadar serindi ki ürpermiştim.
Daha bir sıkı sarınmıştım yün hırkama.
İçebilecek olsaydım eğer,
Yakardım hiç düşünmeden bir sigara
daha.
Heyecanlıydım!
Uzun bacaklarının köşeden dönüşünü beklemek,
Düşüncesi bile titretiyordu kalbimi.
Derken,
Bir çi tezgah açtı yanımda.
Cılız sesiyle müşteri bulmaya çalıştı.
Birkaç kuruş da kazandı hani.
Karşımdaki banka bir çift yerleşti.
Tartıştılar epeyce
Sonra elele yürüyüp gittiler,
Çok sevenlerin hep yaptığı gibi.
Gülümsedim.
Bir saat geçti aradan.
Aynamı aldım elime,
Kaşıma gözüme baktım.
Çeki düzen vermeliydim kendime
Gözlerim köşede.
Ne kadar daha geçti bilmem.
Simitçi sıkılıp gitti...
Korkarak saatime baktım.
Geç kaldın...
Serinliği sardı etrafımı akşamın.
Gün batarken ağır ağır,
Kızıllığında bir ağacın yandığını gördüm.
Tahta bir bankta bekledim seni.
Tüm gün!
Nedeni basit,
Bekle demiştin...

[kaptan-8]

Balköpüğü Gülüşüne Bir Şiir Yazdım....


Kalbimin,
Tamamı senin.
Ve
Böyle gülen bir adama
Hepsi az,
Sevinçlerimin.
Yeniden sevinmeliyim,
Seninim diye.
Her şey çoğalmalı,
Ve
Sevgiler yaratmalıyım hüznümden.
Tamamı,
Senin için ayrılmış,
Renklerime bir yenisini daha katmalıyım.
Çok çok az,
Düşlerim,
Daha fazla düşlemeliyim seni.
En güzel çizgileri yüzümün,
Senin için oluşmalı.
Ruhumun,
Derininde saklanmalısın ki,
Hiç unutulmamalısın.
Çok seviyorum.
Ama balköpüğü gülüşün için,
Hepsi az.

[kaptan-8]

Bal Ve Ihlamur....

Rüyamda seni gördüm,
Dün,
Ondan önceki gün,
Ve daha önceki gün
Üşümüş birer su damlasıydık.
Ve bir yağmur oluğunda karşılaşmıştık.
Sana dokunduğumda,
Gözlerinin içinde ay vardı.
Ay'ın içinde ben.