İpek Nemutlu Şiirleri

[kaptan-8]

Sondayım....

Karardı gözde aydınlık,
Yaşanması güç gibi görünse de.
Yalın ayak kulaklarımda sürüklenirken,
Sesin.
Işığı giderek azalıyor içimizdeki aşk cevherinin.
Her sabah güneşinde,
Yüreğimde demlendiğini hissediyorum
Koskocaman bir yalnızlığın.
Ne çare,
Hiç sevemedim ayrılığı biliyorsun.
Bunca tanıyorsun da beni hala inanmak istemiyorsun.
Üzgünüm...
Belki de;
Yüzümü yalayan şu sıcak,
Şu alev alev aşk kokan rüzgar,
Çok fazla şeye tanık olduğu için
Sanki her yol acıya varıyor
Her aşk mutsuzluğa filiz veriyor gibi
Tüketilmişliğimi hiçbir zaman göz ardı etmiyor.
Süprüntü bir evsiz gibi,
Dindirmeye çalıştığım
Sensizlik nöbetlerimin sefalet öykülerini,
Kör bir aşık gibi kararan bakışlarımda
Neden aydınlığa yer olmadığını,
Bir o anlıyor...
Dudağımın kenarında
Sana bakarken donmuş bir gülümseme,
Çürüyen bir aşka son görevini yapıyor.
Artık bir türlü aydınlanmıyor
İrili ufaklı sabahlarım.
Su kenarında susuzum
Senin yanında sensiz
Karardı işte gözde aydınlık
Yaşamak çok güç bile olsa,
Zorundayım

[kaptan-8]

Adı'n Kelebek Olmalı....

Kalbimin karasularında,
İnceden bir rüzgar esti,
Yalın.
Baran bir şuurla hüzünlendim.
Kelebeğin dansıyla büyülendi ruhum.
Yosun tuttu sanki aşklarım.
Aynalardan saklanıp,
Gölgelere döner oldu yüzüm.
Baran bir şuurla hüzünlendim bu akşamüstü.
Kelebeğe gönlünü kaptırdı ruhum.
Ve ben,
Mutluyum
Yoksa,
Baran bir dokuya mı özendi ressam?
Kelebek,
Vitrayın ardında ne de güzel raks ediyor öyle.
Kalbimin karasularına yüklü bir gemi vardı ağır.
Yine yalnız kalmadık diye,
Gülümserken kaldı dudağımda tebessümün tadı.
Güneşin sızlayan ve sızlatan batışına kapıldı düşüm.
Ve aniden,
Kelebeğe gönlüm aktı.
Ve sadece,
Mutluyum

[kaptan-8]

Adı Olmayan....

Kırmızı giyerim sana gelirken.
Saçlarımı eflatun bir gölge gibi,
Şekilden şekle sokarım.
Rüzgârımla bir uçurum gibi,
Seni,
İçime çekebilmek için.
Bir bakış bulundururum çantamda,
İçimdeki aşkla seni sarsın diye gözlerim.
Renkler pamuksu kozalar gibi,
Anlam kargaşasına sebep olurlarken.
Ya da aşk,
Rengi olmayan bir esintiyken;
Mavi,
Solgun bir fulardır boynumda.
Kış günlerini eskitmişliğimizi anlatır,
Seninle yeniden kavuştuğum bahara.
Ve
Siyah naif bir çizgidir.
Seninle olmayı hayal ettiğim gecelerde,
Kalbin kabına sığmasın diye,
Gizlenmiştir dolabımda.
Bazen,
Pembe olur.
Ve hiç yeşil giymem aslında
Kırmızı giyerim sana gelirken.
Sen kırmızının kokusunu duyduğunda,
İki hayal gibi sarılır bedenlerimiz.
Aşk,
Küçük bir balıkçı kayığı gibi,
Sarsılarak kırmızı bir gölge bırakır denize.
Güneş sanki kırmızıdır batarken.
Ne sarıyı,
Ne de turuncuyu hesaba katmadım,
Birkaç renk daha var ama,
Onları sayamadım...
Çünkü,
Kırmızı benim gizli sevdiğim.
Ve ben,
Sebepsiz yere kırmızı giyerim sana gelirken.
Serin bir bahar yağmuru gibi,
Kırmızıyı içime çektikçe,
Aşkın rüzgârı da kırmızı olur,
Sevdanın içimdeki adı da

[kaptan-8]

Adı Aşk....

Sevdanın yüreğimi titretmesi gibi
Tıklatıyor pencerelerimi
Güneş.
Emsalsiz hayallerim varmış gibi
Susturuyor gerçeklerimi
Heves.
Umudum,
Yağmurum,
Varlığım,
Her şeyim senin yüreğinde gizli
Sevdiğim adam.
Sensizken heryanım gibi
Öldürüyor mutluluklarımı
Nefes.
Soluduğum her zerrede içime giren aşk
Ve
Okuduğum her cümlede gözümden düşen yaş
Gibisin

[kaptan-8]

48. Saat....

İstediğim son bir nefes.
Yaşattığın onca hüzünden sonra,
Hakkım yok mu hala sevilmeye?
Yoksa,
Görmezden mi geleceksin,
Ne kadar çok acılar yüklediğini bana?
İstediğim son bir bakış
Düğümlenip yüreğime,
Yetsin bana yıllar boyunca.
Eğer sen de terk edersen beni
Şüphesiz ki,
Yalnızlık döker,
Seyreltir,
Dağınık saçlarımı, vitirsiz zamanlarda.
Gözyaşlarım,
Kendi hüznümü ıslattıkça;
Geceler,
Yıkar,
Yaralar,
Sensiz umutlarımı, defalarca.
Ve
İstediğim son bir dua olur senden,
Yada diğerlerinden.
Onca bedduanın dibine vurduğumda,
Ölümsüzleştirsin zaman, 48. saatimi
Gözlerim gözlerine mahkûm olduğunda.
Yaban mıdır?
Değil midir?
Benim midir?
AŞK
Bilmek istiyorum.