Ay sadece gece görülebilir diye bir þey yok. Gündüzleri de periyoduna baðlý olarak ay da tepemizde, bütün yýldýzlar da. Ama güneþin atmosferimizde yansýyan ýþýnlarý onlarý görmemize mani oluyor. Atmosferimiz olmasaydý gökyüzü gündüzleri de karanlýk olacak, güneþle birlikte yýldýzlarý da görebilecektik. Ay dünyamýza çok yakýn olduðundan gökyüzünde görüntü olarak yýldýzlardan çok büyük görünür.

Eðer konumuna göre güneþten iyi ýþýk alabilirse gündüzleri de gökyüzünde rahatlýkla görünebilir. Ayýn yüzeyi bir asfalt yol yüzeyi gibi yansýtýcýdýr. Koyu renktedir ama tam siyah da deðildir. Biz gökyüzünde aya baktýðýmýzda sadece onun güneþten yansýttýðý ýþýðý görüyoruz. Güneþ kadar ýþýk saçmýyor ama yine de gökyüzündeki en parlak yýldýzdan 100.000 kat daha fazla ýþýk yansýtabiliyor. Gündüz havanýn aydýnlýðý yýldýzlarýn parýltýsýný yok eder. Aslýnda parlak yýldýzlarýn olduðu bölgede gökyüzünün parlaklýðý da biraz daha farklýdýr ama bu farký pek algýlayamayýz.


Ama ayýn olduðu bölgede ýþýk yeterli ise geceki gibi çok parlak olmasa da onu görebiliriz. Hatta hava þartlarýnýn olumlu olduðu durumlarda hava aydýnlýkken Venüs gezegenini bile görebiliriz. Güneþi büyük bir ampul, ayý da büyük bir ayna olarak düþünebiliriz. Bazý durumlarda ampulün ýþýðýný doðrudan görmesek bile, aynanýn yansýttýðý ýþýðýný görebiliriz.


Bu, geceleri olan durumdur. Güneþi göremeyiz, çünkü dünyamýz ondan gelen ýþýðý bloke etmiþtir. Ayý, yani aynadan yansýyan ýþýðýný görebiliriz. Ampulü de, aynayý da birlikte gördüðümüz durum ise ayýn gündüz görünme durumudur. Genellikle 'ayýn karanlýk yüzü' diye kullanýlan deyiþ þekli yanlýþtýr. Doðrusunun 'ayýn arka yüzü' olmasý gerekir.


Ayýn dünyamýz etrafýndaki dönüþ süresi ile kendi etrafýndaki dönüþ süresi hemen hemen ayný olduðundan, biz ayýn hep bir yüzünü görürüz ama ay dünya ile güneþ arasýndayken bize bakan yüzü karanlýk, güneþe bakan arka yüzü aydýnlýktýr



alýntý