EN FAZÝLETLÝ GÜN AREFE GÜNÜ

Peygamber Efendimiz (sav) buyurdular:
“Allâh katýnda Arefe gününden daha fazîletli hiçbir gün yoktur. Arefe gününde Allâhü Teâlâ rahmeti ile dünyâ semâsýna tecellî eder, yer halký ile gökteki meleklere karþý iftihar edip þöyle buyurur:
“Kullarýma bakýnýz. Azâbýmý görmedikleri hâlde uzak yoldan terli ve toz toprak içerisinde, saçlarý daðýnýk bir vaziyette rahmetimi ümid ederek bana geldiler. Kullarýmýn cehennem azâbýndan kurtulup baðýþlanmalarý en çok Arefe gününde olur.’
“Þeytan Arefe gününden baþka hiçbir günde daha zelîl, daha hakîr, daha küçük ve daha öfkeli görülmemiþtir. Bu, Arefe gününde Allâh’ýn rahmetinin inmesinden ve Allâh’ýn günâhlarý baðýþlamasýndandýr. Bir de Bedir Muhârebesi’nde böyle görülmüþtür. Çünkü þeytan o zaman, Cebrâil Aleyhisselam’ý (düþmana karþý) melekleri saf yaparken görmüþtü.”
“Kim ki Arefe gününde Allâh’tan dünyâ ve âhirete âit bir ihtiyacýný isterse, Hz. Allah onu verir.”
Resûlullâh Efendimiz (sav.) Arefe günü akþamý ümmeti için duâ ettiler. Allâhü Teâlâ duâsýný kabul edip:
“Zulmederek baþkasýnýn hakkýný alanlar hâriç bütün ümmetin affedildi. Muhakkak ben, mazlûmun hakkýný zâlimden alýrým.” buyurdu. Peygamber Efendimiz (sav.);
“Yâ Rabbi! Dilersen mazlûma cennetini verir, zâlimi de maðfiret edersin” diye ilticâ ettiler. Arefe akþamý buna cevap verilmedi. Sabah olunca Resûlullâh Efendimiz (sav.) duâsýný Müzde****’de tekrar ettiler. Orada, “Ýstediðin verildi” buyuruldu. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (sav.) güldü. Onun güldüðünü gören Hz. Ebûbekir ve Hz. Ömer (r.anhümâ) sebebini sordular.
Peygamber Efendimiz (sav.);
“Allâh’ýn düþmaný Ýblis, duâmýn kabul edildiðini ve ümmetimin maðfiret olunduðunu öðrenince gâyet periþan bir vaziyette yerden toprak alýp baþýna saçýyordu. Onu böyle görünce güldüm.” buyurdular. (el-Gunye)

selam ve dua ile..