Temel,trabzon'a gitmek üzere uçaða biner ve koltuða oturur..Uçakta aniden bir panik baþlar,çünkü temel'in oturduðu koltuk (Baþbakan) için ayýrtýlmýþ özel koltuktur..Önce hostes gelir temel'in yanýna ve eðilerek kulaðýna ''Beyefendi,lütfen arka koltuða geçermisiniz.Bu koltuk size ait deðil'' der..Ama nafile,temel (Ha bu koltuk benum koltuðumdur,kalkmam) der..Hostes gider ve ardýndan yardýmcý copilot gelir.O da ayný þekilde temel'den koltuktan kalkmasýný rica eder.Temel onada (Ha bu koltuk benum koltuðumdur,kalkmam) der..Çaresiz copilot'ta gider ve Uçaðýn pilotu gelir,pilot'ta ne derse desin inatçý temel'i yerinden kaldýramaz..Bu sýrada,en arkalardan trabzon'lu birisi ''Arkadaþlar paniðe gerek yok,durun ben onun dilinden anlarým,þimdi onu koltuktan kaldýrýrým der ve temel'in kulaðýna eðilerek ''Selam aleyküm hemþerum,haçan sen nereye cideysun'' der..Temel'de (ula uþaðum nereye olacak tabi ki trabzon'a cideyrum) der..Bunun üzerine temel'in trabzon'lu hemþerisi ''iyide hemþerum sen yanlýþ koltuða oturmuþsun,ha bu oturduðun koltuk trabzona citmez,arkada ki koltuk cider'' der..Bunu duyan temel panik olur ve aniden koltuktan sýçrayarak kalkýp arkada ki koltuða oturur (Uy uþaðum allah senden razi olsun da,sen olmasan trabzon'a cidemeyecektum) der