Temel,trabzon'a gitmek üzere uçağa biner ve koltuğa oturur..Uçakta aniden bir panik başlar,çünkü temel'in oturduğu koltuk (Başbakan) için ayırtılmış özel koltuktur..Önce hostes gelir temel'in yanına ve eğilerek kulağına ''Beyefendi,lütfen arka koltuğa geçermisiniz.Bu koltuk size ait değil'' der..Ama nafile,temel (Ha bu koltuk benum koltuğumdur,kalkmam) der..Hostes gider ve ardından yardımcı copilot gelir.O da aynı şekilde temel'den koltuktan kalkmasını rica eder.Temel onada (Ha bu koltuk benum koltuğumdur,kalkmam) der..Çaresiz copilot'ta gider ve Uçağın pilotu gelir,pilot'ta ne derse desin inatçı temel'i yerinden kaldıramaz..Bu sırada,en arkalardan trabzon'lu birisi ''Arkadaşlar paniğe gerek yok,durun ben onun dilinden anlarım,şimdi onu koltuktan kaldırırım der ve temel'in kulağına eğilerek ''Selam aleyküm hemşerum,haçan sen nereye cideysun'' der..Temel'de (ula uşağum nereye olacak tabi ki trabzon'a cideyrum) der..Bunun üzerine temel'in trabzon'lu hemşerisi ''iyide hemşerum sen yanlış koltuğa oturmuşsun,ha bu oturduğun koltuk trabzona citmez,arkada ki koltuk cider'' der..Bunu duyan temel panik olur ve aniden koltuktan sıçrayarak kalkıp arkada ki koltuğa oturur (Uy uşağum allah senden razi olsun da,sen olmasan trabzon'a cidemeyecektum) der