ÝKONCAN ÖÐRENCÝLERE

Millet ders çalýþýrken sen kantinde arandýn,
Facebook’ta Twitter’da el âleme yarandýn.
Aynalarla dost oldun, saatlerce tarandýn,
Geldi sýnav zamaný sýzý indi mideye,
Geçti Bor’un pazarý sür eþþeði Niðde’ye.

Hoca makale verdi, “oku” dedi bakmadýn,
Derste ne söylediyse dinlemedin, takmadýn.
Ýki satýr not olsun o kafana sokmadýn,
Þimdi vakit daraldý yaþlar doldu dideye,
Geçti Bor’un pazarý sür eþþeði Niðde’ye.

Cigara tüttürürken nutuk atmak kolaydý,
Senin için her boþ ders “muhteþem bir olay” dý.
Biraz da talebelik yapsaydýn ya n’olaydý,
Selvi gibi endamýn döndü bodur iðdeye,
Geçti Bor’un pazarý sür eþþeði Niðde’ye.

Koca bir dönem geçti, yalan oldu o demler,
“Nesim-i nev-bahâr”lar, sâkiler, câm-ý Cem’ler.
BÝM poþeti dolusu fýndýk, fýstýk, bademler,
Gömülürken güzeldi kavurmalý pideye,
Geçti Bor’un pazarý sür eþþeði Niðde’ye.

Hadi neyse üzülme büt’ü de var bu iþin,
Çaný var, eðrisi var, sen biraz daha þiþin.
Muhallebi yemekle kýrýlmazdý ya diþin,
Kim dedi sana yavrum kara taþý ye diye,
Geçti Bor’un pazarý sür eþþeði Niðde’ye.