ÇÖP TENEKESÝ
Ben bir çöp tenekesiyim
Çöpü bana at sevineyim
Yerde bir tek çöp göreyim
Ýster misiniz üzüleyim

Benim adým çöp tenekesi
Kulaðýný aç duy bu sesi
Yerleri temiz tutmaya
Davet ederim herkesi

Ýþte yeni bir gün baþlýyor. Bugün yine güzel bir gün olacaða benzer. Her taraf pýrýl pýrýl, her taraf yemyeþil. Ben parkýn ortasýnda bulunan büyük bir havuzun yanýnda bulunuyorum. Yan tarafýmda oturacak yerler var. Daha ileride aðaçlar var, çiçekler var, çocuklar için salýncaklar var. Tanýtým için bu kadarý yeterli herhalde. Ben bir çöp tenekesiyim.
Þu an sabahýn erken saatleri olduðu için parkta kimse yok. Birkaç saat sonra çocuklar bu parka gelmeye baþlarlar. Bir ay oluyor, okullar kapanalý, yaz tatili baþlayalý. O günden bu yana park gündüzleri hiç boþ kalmadý. Bu böyle iki ay devam eder, eylül ayýnda okullar açýlýnca park yine tenhalaþýr. Bu parka oyun oynamak için, salýncaklarda sallanmak için gelen çocuklar kavga etmezler, iyi geçinirler. Zaten kavga etmek için bir neden yok ki caným. Park çocuklar neþeli vakit geçirsinler, eðlensinler diye yapýlýr. Ben çocuklarýn kavga etmeleri için park yapýldýðýný duymadým. Kardeþ kardeþ, güzel güzel geçinin çocuklar. Birbirinize kötü söz söylemeyin. Daima iyi iliþkiler kurun. Davranýþlarýnýzda samimi olun. Bakýn o zaman her þey ne kadar güzel olacak. Hayatýnýz bir tat, bir anlam kazanacak. Eðer þimdiden iyi bir çocuk olmak için çaba sarf ederseniz, büyüdüðünüz zaman iyi bir insan olacaksýnýz demektir. Ýyi insan, terbiyeli, faziletli, güzel ahlaklý insandýr. Bu parka gelen çocuklarýn evde, okulda, sokakta aynen buradaki gibi iyi birer çocuk olduklarýna yürekten inanýyorum.

Ben düþünceye daldým mýydý zamanýn nasýl geçtiðinin farkýna varamam. Þu þöyleydi, bu böyleydi diye düþünürken bir de bakarým aradan saatler geçmiþ. Ýþte canlarým, ciðerlerim gelmeye baþladýlar. Aman hem de üç tane. Üç tane tombik. Gelin çocuklar gelin, gelin de sallanýn salýncaklarda, özgürce sallanýn, kimse size karýþamaz burada, çünkü bu park sizin, buranýn sahibi sizlersiniz. Çöp tenekesi böyle düþünürken aniden düþüncesi yarýda kaldý. Bunun nedeni neydi? Çocuklar ellerinde bisküvi olduðu halde çöp tenekesinin yanýndan geçerken en küçük çocuk bisküvi ambalajýný yere atýverdi. Bu durum çöp tenekesinin þaþýrmasýna neden olmuþtu. Þaþkýnlýðý geçmeden düþüncesinde bir soru iþareti beliriverdi. Tahminen on yaþlarýndaki diðer iki çocuk nasýl bir davranýþ biçimi göstereceklerdi? Büyük çocuklardan biri çöp tenekesini merakta býrakmadý ve ambalajý yerden alýp küçük çocuðu incitmemeye, gururunu kýrmamaya özen göstererek:

-- Caným kardeþim, biz yerleri temiz tutmak için çaba sarf etmezsek sonra her taraf çöpten geçilmez olur. Bunun zararý yine bizedir. Çevremizin temiz olmasýný istiyorsak çöpleri yere deðil, çöp tenekesine atmalýyýz. Ýþte, bak böyle, dedikten sonra ambalajý çöp tenekesine attý. Büyük çocuðun olasý davranýþ biçimlerinden en iyisini göstererek ambalajý yerden alýp çöp tenekesine atmasý takdir edilmesi gereken bir hareketti. Hele hele kardeþini son derece nazik bir þekilde uyarmasý, kelimelerle anlatýlamayacak güzellikteydi. Çocuklar, salýncaklarýn bulunduðu tarafa doðru giderken, çöp tenekesi olanlar hakkýnda ne düþünüyordu? Dilerseniz bunu öðrenelim.
-- Kýzmadým caným, hiç kýzmadým. Ben küçük çocuða sahiden de hiç kýzmadým. Bilemedi, bisküvilerini yemek isterken, ambalajý ne yapacaðýný bilemedi. Ambalajý yere atýverdi. O daha çok küçük, aklý ermiyor onun daha. Öðrenecek, çöpleri yere deðil de çöp tenekesine atmasý gerektiðini öðrenecek. Yoksa beni üzmek isteyeceðini hiç sanmýyorum.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým