Karacaoğlan şiirleri

[kaptan-8]

Vara vara vardım ol kara taşa
Hasret ettin beni kavim kardaşa
Sebep ne gözden akan kanlı yaşa
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Nice sultanları tahttan indirdi
Nicesinin gül benzini soldurdu
Nicelerin gelmez yola gönderdi
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Karac'oğlan der ki kondum göçülmez
Acıdır ecel şerbeti içilmez
Üç derdim var birbirinden seçilmez
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

[kaptan-8]

AĞACIN EYİSİ ÖZÜNDEN OLUR


Ağacın eyisi özünden olur

Yiğidin eyisi sözünden olur

İl için ağlayan gözünden olur

Ağlama hey gözü yaşın sevdiğim



Yavrı keklik gibi kaynar eğlenir

Mis kokulu yağlar ile yağlanır

Sabah akşam türlü yazma bağlanır

Eğip geçer yeşil başın sevdiğim



Karacaoğlan der ki hoşça salınsın

Dursun yol üstünde bacı alınsın

Çözüver düğmeni göğsün görünsün

Nokta nokta benli döşün sevdiğim

[kaptan-8]

AĞLAMA SEVDİĞİM GÜL DEDİ BANA



Seherden uğradım dostun köyüne

Hoş geldin sevdiğim in dedi bana

Tomurcuk memesin verdi ağzıma

Yorgunsun sevdiğim em dedi bana



Benim yârim gelişinden bellidir

Ak elleri deste deste güllüdür

İbrişim kuşaklı ince bellidir

İnce bellerimi sar dedi bana



Benim yârim bana yalan söylemez

Söylerse de gıybetimi eylemez

El yanında ikrarını söylemez

Elleri uyut da gel dedi bana



Mestine de deli gönül mestine

Aşık olan gül gönderir dostuna

Telli mahramasın attı üstüme

Terlisin sevdiğim sil dedi bana



Karac'oglan sırrın kime danışır

Siyah zülfü mah yüzüne kıvrışır

Ayrılanlar elbet bir gün kavuşur

Ağlama sevdiğim gül dedi bana

[kaptan-8]

AĞLAYI AĞLAYI DÜŞTÜM YOLLARA



Ağlayı ağlayı düştüm yollara

Karışayım bozbulanık sellere

Adı sanı bilinmedik illere

Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz



Ahım kaldı şu gelinin ahdinde

Deremedim güllerini vaktinde

Karanlık gecede kolum altında

Yatmayınca gönül yardan ayrılmaz



Gözüm kaldı şu kaplanın postunda

Azrail de can almanın kastında

Döne döne teneşirin üstünde

Yunmayınca gönül yardan ayrılmaz



Hadini de Karac'oğlan hadini

Aramazlar gurbet ile gideni

Ak göğsün üstünde çakır dikeni

Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz

[kaptan-8]

AKÇA KIZLAR GÖÇ EYLEDİ YURDUNDAN



Akça kızlar göç eyledi yurdundan

Koç yiğitler deli oldu derdinden

Gün öğle sonu da belin ardından

Saydım altı güzel indi pınara



Üçü uzun boylu, kaşların süzer

Üçü orta boylu, zülfünü dizer

Sanki akça ceylan bir çölde gezer

Sarı kınalı keklik indi pınara



El atıp dericek Hatce' nin gülü

Can için sarıcak Ayşe' nin beli

İkisi hampalı biri döndeli

Eminem çok içti kandı pınara



Karac'oğlan bunu böyle söyledi

İndi aşkın deryasını boyladı

Kızlar gitti diye pınar ağladı

Acıştım yüreğim yandı pınara

[kaptan-8]

ALA GÖZLERİNE KURBAN OLDUĞUM



Ala gözlerine kurban olduğum

Say edip aleme bildirme beni

Açıp ak gerdanı durma karşımda

Ecelimden evvel öldürme beni



Dilber at kolların dola boynuma

Ölüm endişesi gelmez aynıma

Bir gece misafir eyle koynuna

Sabah oldu deyu kaldırma beni



Karac(a) oglan tutma beni el gibi

Akıttım gözümden yaşı sel gibi

Bahçende açılan gonca gül gibi

Dizip al yanağa soldurma beni

[kaptan-8]

ALA GÖZLÜ BENLİ DİLBER



Ala gözlü benli dilber

Koma beni el yerine

Altın kemerin olayım

Dola beni bel yerine



Hicine gönlüm hicine

Yiğide ölüm geçine

As beni zülfün ucuna

Sallanayım tel yerine



Gel kız karşımda dursana

Şu benim halim sorsana

Zülfünden bir tel versene

Koklayayım gül yerine



Karac(a) oglan der nolayim

Kolun boynuma dolayım

Nazlı yar kölen olayım

Kabul eyle kul yerine

[kaptan-8]

ALA GÖZLÜ NAZLI DİLBER



Ala gözlü nazlı dilber

Halimden haberin var mı

Seni eller alıyorlar

Zulmünden haberin var mı



Güzeller yola düzüldü

Aşkının bağrı ezildi

Yürü kemerin çözüldü

Belinden haberin var mı



Atlılar yurdu aşıyor

Badeler doldu taşıyor

Yavru, turuncun düşüyor

Koynundan haberin var mı



Karac(a) oglan budur halim

Neylemeli dünya malın

Binboğa'dir benim ilim

İlimden haberin var mı

[kaptan-8]

ALTIN KAFES İDİ BENİM DURAĞIM



Altın kafes idi benim durağım

Dost elinden yaralandı yüreğim

Evvel yakın idim şimdi ırağım

Felek beni nazlı yârdan ayırdı



Dostumun yaylası çayır çimendi

Şu şirin dillerden ikrarın verdi

Yeminler eder de ayrılmam derdi

Felek beni nazlı yârdan ayırdı



Kumaş olam arşın arşın yırtılam

Köle olam çarşılarda satılam

Vadem yetmedi ki ölem kurtulam

Felek beni nazlı yârdan ayırdı



Der Karacaoğlan yanam alışam

Akam gidem şu sulara karışam

Yol başına gelmiş varam danışam

Felek beni nazlı yârdan ayırdı