HEP BU AYAK SESLERÝ

Hep bu ayak sesleri, hep bu ayak sesleri,
Dolaþýyor dýþarda, gün batýþýndan beri,
Bu sesler dokunuyor en aðrýyan yerime,
Bir eski çýban gibi iþliyor içerime,
Ey þimdi kara haber gibi bana yaklaþan,
Sonra saadet olup yanýmdan uzaklaþan,
Sesler, ayak sesleri kesilmez çýtýrdýlar!
Bana gelen müjdeyi galiba caydýrdýlar,
Böyle adým atarlar, ayrýlanlar eþinden,
Böyle yürür, gidenler, bir tabutun peþinden,
Kimsesiz gecelerim, bu kesik sesle doldu,
Artýk, atan kalbimde bir ayak sesi oldu
Bir gün, sönük göðsüme düþtüðü vakit baþým
Benden ayrýlýyormuþ gibi bir can yoldaþým,
Gittikçe uzaklaþan bu sesi duya duya,
Yavaþça dalacaðým, o kalkýlmaz uykuya