Ukde

Biriktir; delik kese!
Yetiþtir; toprak köse!
Hep kesiklik, eksiklik,
Hadisede hadise.
Nasýl alsýn deryayý;
Kafa bir küçük kâse...
Akla yoktur çýkar yol;
Ne hesap ne hendese!
Gel de suda aksi tut!
Gölgeyi týk kafese!
Þu zaman dediðinden
Bir tek anmýþ son hisse.
Istýrap ki, gövdesi,
Boþluða sýðmaz cüsse.
Rahatlýk senin deden;
Benim annem vesvese.
Bu ukdenin dilinden,
Kalmadý anlar kimse.
Mezarda sýr, mezarda;
O bilir bilse bilse.
Kurtuluþ mu muradýn,
Yol mu aradýn kese?
Ateþe gir, gölgelen!
Kaynar suda gülümse!

1972

Necip Fazýl Kýsakürek



Uykusuz Baþ

Soðu ey terli kemik, soðu ey yanýk tuðla!
Fabrikam, mühendisin kaçtý, ya dur, ya patla!

1939

Necip Fazýl Kýsakürek



Üç Atlý

Karþý yoldan üç atlý,
Bir kuþ gibi kanatlý,
Geliyor köye doðru.

Cebkeni kola atmýþ,
Sað elini uzatmýþ,
Üçü de göðe doðru.

Bir bulut olmuþ rüzgâr,
Heyecandan baþaklar,
Tutmuþ nefeslerini.

Sýra daðlar inliyor,
Kalbi diye dinliyor,
Çelik nal seslerini.

Sürün atlýlar, sürün!
Beni alýp ***ürün,
Bu yerde pek yalnýzým.

Demeyiniz bu da kim?
Öyle diyor ki, içim,
Candan aþinanýzým...

1926

Necip Fazýl Kýsakürek