UZAK KEDERLER ÝÇÝN
Birgün, bir yaðmurla garip garip
-Çoluðu çocuðu terk edeceðim.-
Bir sevgiyle doymayacak kalbim, anladým
Alýp baþýmý gideceðim.

Asýr yirminci asýrdýr, amenna
Bir yanýmda sevgilerim, bir yanýmda sancým
Neon lambalarý büsbütün karartýr gecemizi
Uzaklar daha uzaklaþýr
Bir define çýkarýr gibi kayalardan, Ademden beri
Sýmsýcak sevgilere muhtacým.

Bir gün alýp baþýmý gideceðim
-Yýldýzlar ýþýsýn, yollar üþüsün, yollar...-
Belimi bir ýlýk þal sarsýn, mavi
Hüzünlü bir serencamýn ardýndan, þarkýsýz
Rüyalarým unutulmuþ bir handa pes desin
Görmüþ geçirmiþ bir çift duygulu dudak karþýsýnda

Kendi kendine çekilmez oluyor ömrüm
Her insanýn ayrý ayrý yaþayabilsem kaderinde
Diyarý gurbette kanlý bir aþk
Bahtsýz bir çocukluk uzak köylerin birinde
En uzak beyazlar,
En yakýn ikindilerde, duygulu
Ve bir sahil meyhanesinde bir akþam
Ýçip içip aðlasam...

Nasýl kýsa kesmeli bilmiyorum?
Herkesin derdinden pay isterken.
Uzak kaderlerin sularý çaðlar simdi
Yýldýzlar dökülür sonsuza içimizden

Birgün, bir parkta otururken, biliyorum
Bir el yaðmurla dokunacak omzuma
Bir çift göz, bir davet, bir kalp
Çoluðu çocuðu terk edeceðim.
Yapraklar dökülecek, çiçekler solacak

Bir sonbahar, bir sabah ve bir yaðmur olacak
Toprak ve insan kokularýyla,
Uðultulu bir sarhoþluk içinde, yýllar için
Baþýmý alýp gideceðim.